Άρθρα.....

ΧΑ: Παράταση δύο μηνών για τις αλλαγές στην αγορά παραγώγων
0
1 2 +10 0
Στις 3 Νοεμβρίου θα εφαρμοστούν τελικά οι αλλαγές στην αγορά παραγώγων. Ποιο είναι το νέο πλαίσιο λειτουργίας της. Τι θα ισχύσει για margin, stock options και διακανονισμό. Όλο το σχέδιο.
ΧΑ: Παράταση δύο μηνών για τις αλλαγές στην αγορά παραγώγων -Το νέο μοντέλο

Για τις 3 Νοεμβρίου -από αρχές Σεπτεμβρίου- μετατέθηκε η έναρξη ισχύος της αναδιαρθρωμένης αγοράς παραγώγων.

Όπως αναφέρεται σε επιστολή του Χρηματιστηρίου τόσο προς τα μέλη του Χ.Α. όσο και στους επικεφαλής του Χρηματιστηρίου Κύπρου που επίσης εμπλέκονται άμεσα στις νέες εφαρμογές, «συνεκτιμώντας την πορεία εκτέλεσης των δοκιμαστικών σεναρίων, τις παρατηρήσεις που έχουμε λάβει από προμηθευτές και τεχνικούς αλλά και τα αιτήματα για παροχή επιπλέον δεδομένων, μετατίθεται η ημερομηνία θέσης σε παραγωγή από τις 8/9/2014 στις 3/11/2014».

Όπως κατ΄αποκλειστικότητα έγραψε το Εuro2day.gr, η απλοποίηση και η αποτελεσματικότητα στον δανεισμό, η εφαρμογή μηχανισμών αποτροπής των λανθασμένων εντολών, η ομογενοποίηση διαδικασιών εκκαθάρισης και διακανονισμού κι η διευκόλυνση στην περαιτέρω συμμετοχή επενδυτών στις προσφερόμενες αγορές και προϊόντα είναι κάποιες από τις αλλαγές που επέρχονται στην αγορά παραγώγων.

Όσον αφορά τη διαπραγμάτευση, οι βασικές αλλαγές αφορούν τα εξής σημεία:

• Στο εξής θα υπάρχει ένα κοινό σύστημα διαπραγμάτευσης για όλα τα προϊόντα, αξίες και παράγωγα, το αναβαθμισμένο OAΣΗΣ.

• Θα υπάρχουν κοινοί κωδικοί μελών και χρηστών ανά αγορά, ενώ έως σήμερα οι κωδικοί είναι διαφορετικοί.

• Εισάγονται όρια διακύμανσης προκειμένου να προστατεύεται η αγορά από λανθασμένες πληκτρολογήσεις εντολών (erroneous input).

Όσον αφορά τον δανεισμό, με την ισχύ του νέου θεσμικού πλαισίου θα υπάρχει η δυνατότητα συμμετοχής όλων των μελών και όχι μόνο αυτών της αγοράς παραγώγων. Επίσης, δεν θα υφίσταται pool ETEK, αλλά σύνολο αξιών διαθέσιμων προς δανεισμό. Ενώ δηλαδή μέχρι σήμερα η Εταιρία Εκκαθάρισης του Χ.Α. μαζεύει καλάθια ανά τίτλο, τώρα θα υπάρχει ένα μεγάλο καλάθι για όλους τους τίτλους. Ενώ τώρα απαιτείται η ύπαρξη συμβολαίων των 100 μετοχών, με το νέο καθεστώς θα υπάρχει η δυνατότητα δανεισμού ακόμα και μιας μετοχής.

Τέλος, καταργείται η δυνατότητα παροχής θετικού margin στους δανειστές (σημειώνεται ότι το θετικό margin είναι η πίστωση του περιθωρίου ασφάλισης). Προβλέπεται επίσης η δημιουργία κεφαλαίου εκκαθάρισης ώστε να υπάρχει συνεγγύηση κινδύνου (σήμερα δεν υφίσταται), ενώ ο υπολογισμός margin θα γίνεται σε επίπεδο λογαριασμού εκκαθάρισης, όπου υπάρχει η δυνατότητα ομαδοποίησης πελατών (netting αντίθετων θέσεων πελατών).

Σημειώνεται ότι τώρα ο υπολογισμός margin γίνεται αποκλειστικά σε επίπεδο πελάτη. Σήμερα δεν υπάρχει intraday margin, ωστόσο με το νέο πλαίσιο θεσμοθετείται η ύπαρξή του με συχνή επικοινωνία μεταξύ ΣΑΤ και ΟΑΣΗΣ.

Παράλληλα, η διάρθρωση συναλλαγών θα ισχύει και για την αγορά παραγώγων. Θεσμοθετείται επίσης η δυνατότητα μετάθεσης της εκκαθάρισης (give up) στα παράγωγα καθώς και η δυνατότητα μεταφοράς θέσης μεταξύ εκκαθαριστικών μελών από τα ίδια τα μέλη. Η εισαγωγή ημερήσιων ορίων διακύμανσης στη διαπραγμάτευση των ΣΜΕ και Δικαιωμάτων Προαίρεσης ΣΜΕ είναι μία ακόμα από τις επερχόμενες αλλαγές.

Όσον αφορά τα ΣΜΕ, το ημερήσιο όριο ορίζεται σε 35% από το προηγούμενο fixing price. Όπου δεν υπάρχει fixing price λαμβάνεται υπόψη η θεωρητική τιμή.

Για τα Δικαιώματα Προαίρεσης:

• Υπολογίζεται το 35% του underlying (τιμή Χ).

• Υπολογίζεται η θεωρητική τιμή της κάθε σειράς (τιμή Υ).

• Limit Up= Y+X.

• Limit Down= Y-X (min 0,001 ευρώ). Ένα πολύ σημαντικό νέο στοιχείο που φέρνει η παραπάνω αναδιάρθρωση είναι πως στο εξής τον ρόλο του δανειστή θα μπορεί να τον έχει και ο κάθε απλός επενδυτής, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη λογαριασμού στην αγορά παραγώγων. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μία εν δυνάμει πηγή εσόδων για επενδυτές που διαθέτουν τίτλους, αλλά για κάποιο διάστημα δεν επιθυμούν να προβούν στην πώλησή τους.

Το νέο μοντέλο θα ακολουθεί τα εξής βήματα:

* Οι δανειστές δηλώνουν στο σύστημα θεματοφυλακής τη διαθέσιμη ποσότητα των τίτλων που επιθυμούν να δανείσουν. Η δήλωση αυτή μπορεί να ισχύει μέχρι μία συγκεκριμένη ημερομηνία ή μέχρι την ακύρωσή της από εκείνους.

* Η εταιρεία εκκαθάρισης (ΕΤΕΚ) βάσει της συνολικής υποψήφιας ποσότητας διαθέσιμης προς δανεισμό (η οποία δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το 5% των εισηγμένων μετοχών στη spot αγορά) δημιουργεί τις εντολές διάθεσης σύμφωνα με τον υφιστάμενο αλγόριθμο.

* Οι εντολές διάθεσης καταχωρίζονται στο σύστημα διαπραγμάτευσης σε νέα αγορά με την ονομασία αγορά repos.

* Κάθε εντολή διάθεσης έχει ποσότητα και επιτόκιο δανεισμού (τιμή δανεισμού). Το σύνολο των ποσοτήτων των εντολών διάθεσης ισούται με την ημερήσια ποσότητα προς δανεισμό.

* Οι ενδιαφερόμενοι να δανειστούν εισάγουν τις εντολές αγοράς στο σύστημα διαπραγμάτευσης καταχωρίζοντας την ποσότητα και το επιθυμητό επιτόκιο δανεισμού.

* Λαμβάνοντας υπόψη τις εντολές διάθεσης (από την ΕΤΕΚ) και τις εντολές αγοράς (από τα μέλη) προσδιορίζεται το επιτόκιο ανοίγματος της αγοράς repos από 10.29 έως 10.30. Ακολουθεί συνεχής διαπραγμάτευση.

* Θα είναι δυνατή η εισαγωγή οριακών και ελεύθερων εντολών σε όλες τις φάσεις της αγοράς. Τον ρόλο του αντισυμβαλλόμενου θα τον αναλάβει η ΕΤΕΚ, ενώ ο διακανονισμός θα πραγματοποιείται αυθημερόν (Τ+0) ή και αμέσως μετά τη συναλλαγή.

Πώς... αποδεκατίστηκε το Χρηματιστήριο

12:19 μ.μ.

Στέφανος Kοτζαμάνης Στέφανος Kοτζαμάνης
kotzamanis@euro2day.gr
Δημοσιεύθηκε: 17 Σεπτεμβρίου 2014
Πριν από 15 χρόνια ακριβώς, το ΧΑ «έπιανε» το ιστορικό υψηλό του, στις 6.355,04 μονάδες. Έκτοτε όμως, οι μισές εισηγμένες αποχώρησαν από το ταμπλό. Πλήρης κατάλογος με το μπαράζ των λουκέτων, τις δημόσιες προτάσεις, τις συγχωνεύσεις και το «έγκλημα» με τις ΑΕΕΧ.
Πώς... αποδεκατίστηκε το Χρηματιστήριο - Το τρένο της φυγής των εισηγμένων
Ήταν 17 Σεπτεμβρίου 1999 όταν ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών έκλεινε στις 6.355,04 μονάδες, επίπεδο που αποτελεί και ιστορικό υψηλό για την ελληνική αγορά.

Έκτοτε, φαίνεται να έπεσε ...περονόσπορος στο χρηματιστήριο, με αποτέλεσμα οι τότε εισηγμένες του να έχουν περιοριστεί περίπου κατά 50%! Οι μισές από τις χαμένες μετοχές έχουν τεθεί εκτός διαπραγμάτευσης, ενώ οι υπόλοιπες είτε την... έκαναν μέσω δημόσιων προτάσεων, είτε τελικά απορροφήθηκαν από άλλες εισηγμένες.

Τι σημαίνουν όλα αυτά:

Πρώτον, ότι είναι βαρύτατες οι απώλειες που κατέγραψαν οι επενδυτές είτε από το πλήθος των λουκέτων, είτε από όσες δημόσιες προτάσεις έγιναν σε πολύ χαμηλές αποτιμήσεις.

Δεύτερον, ότι υπάρχει έλλειψη αξιοπιστίας του Γενικού Δείκτη σε βάθος χρόνου, καθώς π.χ. το μέσο ποσοστό υποχώρησής των τιμών των μετοχών στο Χ.Α. από το 2000 μέχρι σήμερα είναι σαφώς μεγαλύτερο από αυτό που καταγράφεται επισήμως, μέσα από τις ποσοστιαίες μεταβολές του Γενικού Δείκτη.

Και τρίτον, ότι οι σημερινές επενδυτικές επιλογές στο Χ.Α. είναι πολύ λιγότερες σε αριθμό, καθώς οι νέες εισαγωγές στο χρηματιστήριο είναι ελάχιστες (μόλις μία την τελευταία πενταετία). Βέβαια, ορισμένοι υποστηρίζουν πως το Χ.Α. δεν έχασε και πολλά από την ποιότητα ή την εμπορευσιμότητα των τίτλων που αποχώρησαν, ωστόσο αυτό δεν ισχύει για όλες τις εταιρείες.

Μπαράζ από λουκέτα


Για την οικονομική χρήση 2001, συνολικά 347 εταιρείες που ήταν εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας είχαν εκδώσει τις ετήσιες λογιστικές τους καταστάσεις. Σήμερα, από αυτές τις 347 εταιρείες, περίπου η μία στις τέσσερις έχει τεθεί εκτός διαπραγμάτευσης και κάποιες άλλες (όπως δείχνουν τα οικονομικά τους στοιχεία) πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν σύντομα...

Εταιρείες που είχαν πτωχεύσει και είχαν φύγει από το ταμπλό είχαμε και πριν από το 2001, όπως για παράδειγμα τη δεκαετία του 1990 τον Μαγγρίζο, τη Διεθνή Βιομηχανία Ενδυμάτων, την Cosmos, την Globe, την Αφοί Διαμαντή και ενδεχομένως και κάποιες άλλες.

Ωστόσο, από τις αρχές της δεκαετίας του 2002 έως και σήμερα, το... κακό παράγινε, ό,τι αυτό σήμανε για τα οικονομικά των μικροεπενδυτών. Έτσι, από το 2002 έως και σήμερα μετρήσαμε 89 εταιρείες(!) που ετέθησαν από τις χρηματιστηριακές αρχές εκτός διαπραγμάτευσης και οι μέτοχοί τους είτε έχουν απολέσει οριστικά το σύνολο της επένδυσής τους, είτε ευελπιστούν να πάρουν κάποια... ρέστα.

Χαρακτηριστικά είναι τα εξής παραδείγματα: Αφοί Μεσοχωρίτη, Αγροτική Τράπεζα, Alfa-Alfa Holdings, Αλυσίδα, ΑΛΚΑΡ-ΑΕΜΕΤ, Αλλατίνη, Alma-Ατέρμων, η κατασκευαστική ΑΛΤΕ, ο τηλεοπτικός σταθμός Alter, η Aspis Bank, η Ασπίς Πρόνοια, η Ασπίς Επενδυτική, η ΑΤΕΜΚΕ, οι Αθηναϊκές Συμμετοχές, τα super market Atlantic, η Betanet, η Cardico, η Connection, η Κορφίλ, η ΔΑΝΕ, η Δάρινγκ, η Datamedia, η Despec, η ΔΙΕΚΑΤ, η Domus Επενδυτική, η Εικόνα-Ήχος, η ΕΛΦΙΚΟ, η ΕΛΛΑΤΕΞ, ο Εμπορικός Δεσμός, η ΕΡΓΑΣ, η ΕΣΧΑ, η ΕΤΜΑ, η Ευρωπαϊκή Τεχνική, η FANCO.

Τη λίστα συμπληρώνουν οι κατασκευαστικές ΓΕΚΑΤ και ΓΕΝΕΡ, ο Γιαννούσης, η Γνώμων, η Χαλυβδοφύλλων, η Imperio, η Informatics, η Ιντερσάτ, ο Κεράνης, ο Κλαουδάτος, η Κλωνατέξ, τα Κλωστήρια Ναούσης, η Maxim-Περτσινίδης, η Microland, η Micromedia-Μπριτάννια, ο Μουριάδης, ο Μπαλάφας, η Νηματεμπορική, ο Πετζετάκις, ο Πουλιάδης, η Promota, η Ridenco, η Sex Form, η Shelman, η Stabilton, ο Τεγόπουλος, οι Τεχνικές Εκδόσεις, η Τεχνοδομή-Αφοί Τραυλού, η Θεμελιοδομή (αφού προηγουμένως είχε απορροφήσει την εισηγμένη Νέστος), ο Λεβεντάκης, η Veterin, ο Ξιφίας και ο Κατσέλης...

Πέρα όμως από τις 68 παραπάνω περιπτώσεις, υπάρχουν σήμερα και άλλες 18 εισηγμένες εταιρείες που έχουν τεθεί εκτός διαπραγμάτευσης και οι ελπίδες των επενδυτών να λάβουν μέρος έστω των κεφαλαίων που κατέβαλαν είναι -για ορισμένες από αυτές- περιορισμένες, όπως ΑΤΤΙΚΑΤ (ενδιάμεσα είχε εξαγοράσει τη Σιγάλας), Μηχανική, Έδραση, Ελληνική Υφαντουργία, Ηλεκτρονική, Χατζηιωάννου, Κεραμεία Αλλατίνη, Κούμπας Συμμετοχών, Παρνασσός, Τρόπαια, Τεξαπρέτ, ΒΑΛΚΑΝ Ακινήτων, Βωβός ΒΩΒΟΣ 0,00%, Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες, Νεώριο Σύρου, ΣΑΟΣ (πρώην Ν. Γκάλης) και Τράπεζα Κύπρου.

Με άλλα λόγια, από τις 347 εισηγμένες του 2001, σήμερα εκτός διαπραγμάτευσης έχουν τεθεί οι 86, δηλαδή περίπου η μία στις τέσσερις! Φυσικά, με βάση τα τρέχοντα οικονομικά τους δεδομένα, υπάρχουν και άλλες εταιρείες που είναι πιθανόν να καταλήξουν σε μία από τις δύο αυτές κατηγορίες μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο...

Η πληγή των δημόσιων προτάσεων

Σε μεγάλη πληγή για το ελληνικό χρηματιστήριο έχει εξελιχθεί και το ζήτημα των δημόσιων προτάσεων, καθώς ουκ ολίγες εισηγμένες κατάφεραν και «απέδρασαν» από το Χ.Α. έναντι πολύ χαμηλών τιμημάτων. Βέβαια, όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες, ενώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως υπήρξαν υποβολές δημόσιων προτάσεων από εταιρείες που αργότερα αναγκάστηκαν να κλείσουν.

Σε κάθε περίπτωση, μεταξύ των εισηγμένων του 2001 που αποχώρησαν από το Χ.Α μέσω δημόσιων προτάσεων, συγκαταλέγονται οι εξής: Εκδόσεις Λυμπέρη και ΙΜΑΚΟ (οι δύο αυτές στη συνέχεια πτώχευσαν), Αγροτική Ζωής, Αγροτική Ασφαλιστική (ενδιάμεσα είχαν συγχωνευθεί), ΑΒ Βασιλόπουλος, Chipita (προηγουμένως είχε εισέλθει στο σχήμα της VIVARTIA), Δ.Ο. Λαμπράκη..

ΕΛΑΪΣ, ELBISCO, Eurodrip, Crown Hellas Can, Hyatt Regency, Informer, Ιπποτούρ, Κωτσόβολος και Ράδιο Αθήναι (ενδιάμεσα είχαν συγχωνευθεί), Φοίνιξ, Metrolife (ενδιάμεσα οι δύο τελευταίες είχαν συγχωνευθεί), Μπενρουμπή, Multirama, Notos Com, Vodafone, Παπαστράτος, Γρηγόρης, RILKEN, Βάρδας, S&B Βιομηχανικά Ορυκτά, Ρόκας, Χάλυψ, ενώ σε σχετική διαδικασία βρίσκεται και η Μαΐλλης.

Πέραν αυτών των περιπτώσεων, υπήρξε η αποχώρηση από το Χ.Α. της υγιούς ΖΑΜΠΑ, χωρίς καν δημόσια εγγραφή(!) (διαγραφή λόγω χαμηλής οικονομικής δραστηριότητας), ενώ επίσης είχαμε και δημόσιες προτάσεις σε θυγατρικές, την ώρα όμως που οι μητρικοί τους όμιλοι παρέμειναν στο Χ.Α., όπως π.χ. Εθνική Ασφαλιστική, Olympic Catering, μέσω της VIVARTIA οι ΔΕΛΤΑ, Μύλοι Παπαφίλη, Evererst, Goody's και Μπάρμπα Στάθης, μέσω της Singular-Logic οι Delta-Singular και Logic-DIS και φυσικά ο Γερμανός μέσω ΟΤΕ, ενώ δρομολογείται η δημόσια εγγραφή της Cyclon από την επίσης εισηγμένη Motor Oil.

Με άλλα λόγια, συνολικά 31 μετοχές του 2001 αποχώρησαν από το ταμπλό του Χ.Α. χωρίς να είναι διαπραγματεύσιμες ούτε καν έμμεσα στο χρηματιστήριο (μέσω μητρικής τους), ποσοστό που αντιστοιχεί στο 8,9% του συνόλου των τίτλων του 2001... Αν προσθέσουμε και τις δημόσιες προτάσεις της δεύτερης κατηγορίας (δέκα), τότε το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 11,8%.

Οι συγχωνεύσεις


Σημαντική υποχώρηση του αριθμού των εισηγμένων είχαμε τα τελευταία 13 χρόνια και λόγω των συγχωνεύσεων που έγιναν. Αυτό, σύμφωνα με ορισμένους, είναι μάλλον θετική εξέλιξη, καθώς δημιουργούνται ισχυρότερα και μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα.
Σε κάθε περίπτωση, αναφέρουμε ενδεικτικά:

• Τα ΕΛΠΕ απορρόφησαν την Petrola του ομίλου Λάτση.
• Η Ελληνική Τεχνοδομική απορρόφησε την Άκτωρ και την Παντεχνική που είχε προηγουμένως απορροφήσει την επίσης εισηγμένη Κ.Ι. Σαραντόπουλος (ο σημερινός Όμιλος Ελλάκτωρ).

• Η ΓΕΚ συγχωνεύθηκε με την ΤΕΡΝΑ (η σημερινή ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ) αφού προηγουμένως είχε απορροφήσει και τον εισηγμένο Ερμή.
• Ο όμιλος Μυτιληναίου απορρόφησε την Αλουμίνιον της Ελλάδος.
• Η Alpha Bank απορρόφησε τις Alpha Leasing και την Εμπορική Τράπεζα (την Alpha Finance την είχε απορροφήσει πριν από το 2001).

• Η Εθνική Τράπεζα «προσάρτησε» την ΕΤΕΒΑ.
• Η Τράπεζα Πειραιώς απορρόφησε τις Πειραιώς Leasing, την ΕΤΒΑ Leasing και τη Γενική Τράπεζα.
• Η Folli Follie απορρόφησε τα ΚΑΕ και την Elmec Sport, πριν ρευστοποιήσει τη δραστηριότητα των αφορολογήτων ειδών.
• Ο OTE την Cosmote.
• Η Attica Group τον Στρίντζη (μετέπειτα Blue Star).

• Η Quest Holdings έχει απορροφήσει τις εισηγμένες Unisystems και Rainbow.
• Η ΑΕΓΕΚ την Ευκλείδης, η Intracom την Intrasoft, ο Νηρέας την Kego και τη Seafarm Ionian, η FITCO απορροφήθηκε από θυγατρική του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ, ενώ δρομολογούνται οι απορροφήσεις της Cyclon από τη Motor Oil και της ΕΤΕΜ από την ΕΛΒΑΛ.

Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί η απορρόφηση δεκάδων εταιρειών επενδύσεων χαρτοφυλακίου που διαπραγματεύονταν στο Χ.Α. το 2001 από «φίλιες (εισηγμένες επί το πλείστον) δυνάμεις».

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις περιπτώσεις: Alpha Επενδύσεων, Εθνική Χαρτοφυλακίου, Arrow, Δίας, Ελληνική, Επενδύσεις Αναπτύξεως, Επενδύσεις Εργασίας, Εξέλιξη, Ευρωδυναμική, Interinvest, Nexus, Πειραιώς Επενδυτική και Πρόοδος.

Σήμερα, ολοένα και περισσότεροι παράγοντες της χρηματιστηριακής αγοράς επισημαίνουν το πόσο μεγάλη ζημιά έκανε στο Χ.Α. η «απόσυρση» των ΑΕΕΧ (έμειναν μόλις δύο, Αιολική και Alpha Trust Ανδρομέδα), θυμίζοντας μάλιστα πως η επίσημη Πολιτεία είχε θεσπίσει φορολογικά κίνητρα, συμβάλλοντας στην καταβαράθρωση ενός κλάδου.

Πλήρως αποτυχημένη η εξωτερική πολιτική της Ε.Ε.
Περικυκλωμένη από ένα «δαχτυλίδι φωτιάς» φαίνεται πως βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τον βρετανικό Economist να κάνει λόγο για πλήρη αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε.
Βάζοντας στο «στόχαστρό» του την ευρύτερη εξωτερική πολιτική της Ευρώπης, το βρετανικό περιοδικό επισημαίνει πως πλέον η Ευρώπη αντί να περιβάλλεται από φίλα προσκείμενες χώρες, βρίσκεται περικυκλωμένη από ένα φλεγόμενο δαχτυλίδι.
Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί, το 2004 οι χώρες της Ε.Ε. υιοθέτησαν την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτνίασης, προκειμένου να κατασκευάσουν μία συμμαχία φίλων τόσο προς τα Ανατολικά όσο και προς τα Νότια.
Δέκα χρόνια αργότερα, τόσο το ανατολικό όσο και το νότιο μέτωπο φιλίας έχει καταστεί πεδίο βιαιότητας και εχθροπραξιών.
Φέτος, περίπου 3.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην Ουκρανία.
Στη Γεωργία και στη Μολδαβία, τα ρωσικά στρατεύματα επιχειρούν εναντίον των εκλεγμένων κυβερνήσεων.
Στο Αζερμπαϊτζάν, οι εντάσεις και οι πολιτικές φυλακίσεις αυξάνονται ραγδαία.
Στη Λευκορωσία, ο Alexander Lukashenk εξακολουθεί να κυβερνά με την ταμπέλα του τελευταίου Ευρωπαίου δικτάτορα.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στο Νότο.
Λιβύη και Αίγυπτος ακόμη σέρνονται από εμφύλια πάθη, ενώ το Ισραήλ εξακολουθεί να «χτυπάει» την Παλαιστίνη.
Γιατί, διερωτάται ο Economist, οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. απέτυχαν σε τέτοιο βαθμό;
Στις περισσότερες των περιπτώσεων η απάντηση ακούει στο όνομα «αφέλεια».
Ωστόσο, το λιθαράκι στην αποτυχημένη εξωτερική πολιτική έβαλαν και οι τεχνοκρατικές πολιτικές.
Η διαδικασία εισόδου μίας χώρας στην Ε.Ε. είναι μακρά και επίπονη, καθώς η προς ένταξη χώρα καλείται να εφαρμόσει μία σειρά κανόνων, η οποία εκτείνεται από τη διατροφική ασφάλεια έως το δημόσιο βίο.
Για τον Economist, η βελτίωση των συνθηκών στις γειτονικές χώρες της Ε.Ε. διέρχεται μέσω της διεύρυνσης των ευρωπαϊκών συνόρων.
Ακόμη και αυτή όμως, δεν δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα.
Εκατοντάδες μετανάστες πνίγονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο, ενώ χιλιάδες γυναίκες εισέρχονται στην Ευρώπη ως θύματα εμπορίας λευκής σαρκός.
Στα υπάρχοντα προβλήματα προστίθεται και ο τεράστιος όγκος μεταναστευτικών ροών από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, οι οποίες σφαδάζονται από πολέμους και εμφυλίους.
Καταλήγοντας, ο Economist θέτει ακόμη ένα καίριο ερώτημα: Η νέα επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής, F. Mogherini, θα καταφέρει να "σπάσει" το επονομαζόμενο "δαχτυλίδι της φωτιάς";

www.bankingnews.gr

Πώς «γκρεμίζεται» η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα
0
126 10 +10 2
Αποκαλυπτικά τα στοιχεία στην έκθεση της Task Force. Πώς οδηγείται σε αργό θάνατο το επιχειρείν. Οι αγκυλώσεις, οι αδυναμίες και τα λουκέτα. Το «περίμενε» για επιδοτήσεις, η αδυναμία χρηματοδότησης και τα «κρυφά» κόστη για τους νέους.
Πώς «γκρεμίζεται» η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα

Μπορεί ως χώρα να έχουμε προχωρήσει στις περισσότερες μεταρρυθμίσεις από το 2008 έως το 2013, σύμφωνα με την Κομισιόν, και να έχουμε κάνει άλμα 110 θέσεων στη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, αυτές οι επιτυχίες όμως δεν δείχνουν να ανταποκρίνονται στην καθημερινότητα των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.

Γιατί πολύ απλά το περιβάλλον, οικονομικό αλλά και θεσμικό, για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στη χώρα παραμένει εχθρικό, όπως προκύπτει από έκθεση που συνυπογράφει η Ομάδα Δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα υπό τον Horst Reichenbach την οποία επεξεργάστηκαν φορείς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μεταξύ των οποίων η ΕΣΕΕ, η ΓΣΕΒΕΕ, ο ΣΕΤΕ και η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων. Και όχι μόνο αυτό. Ο ίδιος ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης Horst Reichenbach παραδέχθηκε χθες ότι η πρόοδος είναι αργή σε σχέση με το business plan της Task Force που καταρτίσθηκε σε συνεργασία με την ελληνική πλευρά τρία χρόνια πριν.

Οι αποφάσεις που λαμβάνονται δεν υλοποιούνται ή για να είμαστε πιο ακριβείς υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση στην υλοποίησή τους, το πρόβλημα της χρηματοδότησης δεν έχει λυθεί και η αδυναμία απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων και αξιοποίησης χρηματοδοτικών εργαλείων που παρέχονται από την Ε.Ε. παραμένει.

Έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης και τέσσερα από την είσοδο της χώρας στα μνημόνια, τα μηνύματα για τον βασικό κορμό της ελληνικής οικονομίας είναι αποκαρδιωτικά. Τα λουκέτα την περίοδο 2010 - 2013 έφθασαν τις 214.600, οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν ξεπέρασαν τις 723.000 (-38% σε 1,4 εκατ. εργαζόμενους), ενώ η οικονομία έχασε 21 δισ. ευρώ προστιθέμενης αξίας ή 33% σε σχέση με τα προ κρίσης μεγέθη.

Ακόμη όμως πιο αποκαρδιωτική είναι η καθημερινότητα που βιώνουν όσες μικρομεσαίες (ΜμΕ) έχουν καταφέρει να παραμείνουν εν ζωή ή όσοι Ελληνες, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον, αποφασίζουν να ξεκινήσουν μια επιχειρηματική δραστηριότητα.

Το κόστος της μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων φθάνει το 11,8% της αξίας τους σε σύγκριση με το 4,6% στην Ε.Ε., ενώ ο χρόνος που απαιτείται για να περάσουν οι πληρωμές από τις δημόσιες αρχές προς τις επιχειρήσεις, ειδικά σε ό,τι αφορά κρατικές ενισχύσεις, έχει αυξηθεί στις 114 ημέρες, σύμφωνα με στοιχεία του 2012, από 66 ημέρες το 2011, και είναι 4 φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο στην Ε.Ε.

Παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν κάποιες πολιτικές για τις ΜμΕ (επενδυτικός νόμος 4072, Δημιουργία Ι.Κ.Ε., στήριξη αυτοαπασχόλησης κ.λπ.) όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, δεν αρκούν, αφού οι ελληνικές ΜμΕ έχουν πληγεί σοβαρά και σε βαθμό δυσανάλογα μεγαλύτερο σε σχέση τόσο με τις ισχυρές εγχώριες επιχειρήσεις, όσο και με τον μέσο όρο των επιδόσεων στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Τα προβλήματα

Ενδεικτικό της κατάστασης που βιώνουν σήμερα οι ΜμΕ είναι και το γεγονός ότι από τα 5,8 δισ. ευρώ των επιχορηγήσεων από τα κοινοτικά κονδύλια έχουν απορροφηθεί μόνο 3,5 δισ. ευρώ με αποτέλεσμα να υπάρχει υψηλός κίνδυνος να μη χρησιμοποιηθούν εξ ολοκλήρου τα υπόλοιπα κεφάλαια μέχρι το τέλος του 2015.

* Την ίδια ώρα το 34% των ελληνικών ΜμΕ δηλώνουν ότι υπάρχει επιδείνωση στην πρόσβαση δημόσιας χρηματοδοτικής στήριξης συμπεριλαμβανομένων των εγγυήσεων, έναντι μέσου όρου 22% για τις ΜμΕ της Ε.Ε. Όσον αφορά την κατανομή των κονδυλίων για τη στήριξη της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας των ΜμΕ: διατέθηκε μόνο το 6,4% των περιφερειακών κονδυλίων της Ε.Ε. για την επιχειρηματικότητα και τις ΜμΕ κατά την προγραμματική περίοδο 2007-2013, έναντι μέσου όρου 22% των χωρών της Ε.Ε.

* Μόνο 0,7% των κονδυλίων διατέθηκε για τη δημιουργία και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων την ίδια περίοδο, έναντι μέσου όρου 12% των χωρών της Ε.Ε.

*Στο μέτωπο της χρηματοδότησης, τα προβλήματα είναι τεράστια και η Ελλάδα βρίσκεται πολύ κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Τα περισσότερα αιτήματα δανεισμού μικρομεσαίων απορρίπτονται από τις τράπεζες, ενώ στις περιπτώσεις όπου εγκρίνονται απαιτείται υπερδιπλάσιος χρόνος για την έναρξη των πληρωμών (104 ημέρες έναντι 52 στην Ε.Ε.).

* Το κόστος έναρξης μιας επιχείρησης είναι 910 ευρώ έναντι μέσου όρου 343 ευρώ στην Ε.Ε., ενώ το ελάχιστο κεφάλαιο που καταβάλλεται έχει αυξηθεί σε σχέση με πέρυσι.

* Η μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων είναι πολύ πιο δαπανηρή και το κόστος φτάνει το 11,8% της αξίας τους σε σύγκριση με 4,6% στην Ε.Ε.

* Ο χρόνος που απαιτείται για να περάσουν οι πληρωμές από τις δημόσιες αρχές προς τις επιχειρήσεις, ειδικά σε ό,τι αφορά κρατικές ενισχύσεις, έχει αυξηθεί στις 114 ημέρες σύμφωνα με στοιχεία του 2012 από 66 ημέρες το 2011 και είναι 4 φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο στην Ε.Ε.

* Αναφορικά με τις εξαγωγές, στην έκθεση διαπιστώνεται πως οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν τέσσερις φορές λιγότερες πιθανότητες να εξάγουν εντός της Ε.Ε. και σχεδόν πέντε φορές λιγότερες πιθανότητες να εισάγουν από άλλα κράτη μέλη.

Την ίδια ώρα οι ελληνικές ΜμΕ εξακολουθούν να χρειάζονται κατά μέσο όρο 15 - 19 ημέρες αντιστοίχως για δραστηριότητες εισαγωγής και εξαγωγής, ενώ ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 11 ημέρες και για τα δύο.

http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1257502/pos-gkremizetai-h-epiheirhmatikothta-sthn-ellada.html

Η δημοκρατία της καινοτομίας
September 30, 2014 9:36 am ⋅ 0 Comments ⋅ admin

karamanolis_netweekΟ Γιώργος Καραμανώλης (@karamanolis), Co-Founder & CIO της Crowdpolicy, μιλάει στο netweek για τον τρόπο που το πλήθος μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή καινοτομίας.

netweek Τι κάνει η εταιρεία σας και πότε ξεκίνησε;


Γιώργος Καραμανώλης: H Crowdpolicy δημιουργήθηκε το 2012 από στελέχη που έχουν μεγάλη εμπειρία και τεχνογνωσία σε θέματα Πληροφορικής. Ο Μιχάλης Ψαλλίδας (Managing Director) και ο Γιώργος Καραμανώλης (Co-Founder & CIO), έχουν την ευθύνη επιχειρηματικής ανάπτυξης και συντονισμού των έργων. Συμβουλευτικό ρόλο έχει το Advisory Board, του οποίου επικεφαλής είναι ο Θόδωρος Καρούνος.
Τα στελέχη της Crowdpolicy διαθέτουν τεχνογνωσία σε θέματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, open government, παρακολούθησης κυβερνητικού έργου και αναδιοργάνωσης οργανισμών. Η Crowdpolicy έχει αναπτύξει τις δραστηριότητές της σε τρεις άξονες: • Εφαρμογές και λύσεις crowdsourcing. Ειδικότερα παρέχουμε ως service frameworks, το Q-engine για την αξιολόγηση της ποιότητας με ειδικότερο το Q4T (Quality for Tourism), το T-engine για τη προώθηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας (accountability) στη λήψη αποφάσεων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και το G-engine για τη χρήση γεω-πληροφορίας. Κάθε πληροφοριακό σύστημα που σχεδιάζουμε ενσωματώνει μεθοδολογίες crowdsourcing μέσα από τα παραπάνω frameworks ως προστιθέμενη αξία. • Εφαρμογές και υπηρεσίες για διαχείριση έργων με μεθοδολογίες crowdsourcing, Social Project Management (PM-engine). Η πληροφορία καταχωρείται κατανεμημένα και ελέγχεται από το ειδικό και μη ειδικό κοινό. • Δομές για ανοιχτή καινοτομία και επιχειρηματικότητα (open innovation hubs, city labs κοκ).

nw: Ποια ήταν η συμβολή της Crowdpolicy στην υλοποίηση του βραβευμένου από το Bloomberg project ΣυνΑθηνά;


Γ. Καραμανώλης: Η πρόταση που διακρίθηκε αφορά στην υλοποίηση ψηφιακής πλατφόρμας για την υποστήριξη ενεργών πολιτών που δίνουν λύσεις για την πόλη, από τις οποίες ο Δήμος μαθαίνει και βελτιώνεται. H Crowdpolicy αποτελεί ενεργό μέλος της ομάδας του συνΑθηνά, από τον αρχικό σχεδιασμό της πλατφόρμας www.synathina.gr, το οποίο ξεκίνησε πριν από 1,5 χρόνο περίπου, ενώ συμμετείχε στην υποβολή της πρότασης μαζί με την ομάδα του Δήμου Αθηναίων. Έξυπνες και βιώσιμες λύσεις έρχονται από τον κόσμο που γνωρίζει τη γειτονιά του και θέλει ο ίδιος να συμμετέχει στο να τη βελτιώσει. Στοιχεία καινοτομίας της πρότασης είναι η προτυποποίηση της παραγόμενης πληροφορίας, ώστε η σοφία του πλήθους να ενσωματώνεται στην επιχειρησιακή διαδικασία, η διάθεση opendata, ο έλεγχος από τους πολίτες και η δυνατότητα της τεχνολογικής και επιχειρησιακής «μεταφερσιμότητας» για εφαρμογή σε άλλους δήμους ή στον ιδιωτικό τομέα.

nw: Ποια άλλα crowdsourcing projects έχετε υλοποιήσει;


Γ. Καραμανώλης: Ενδεικτικά: • Παρουσίαση της εξέλιξης του έργου του Μετρό Θεσσαλονίκης (www.thesmetro.gr), το οποίο σε λίγο καιρό θα βρίσκεται online. Η πλατφόρμα οπτικοποιεί με δυναμικό τρόπο το όφελος του έργου και, επιπλέον, παρέχει δυνατότητες αξιολόγησης και συμμετοχής. • H πλατφόρμα διάδρασης με το κοινοβούλιο (www.vouliwatch.gr). Kάθε χρήστης μπορεί να υποβάλλει και να αξιολογεί ερωτήσεις προς τους βουλευτές και να ακολουθεί σχολιασμός και συζήτηση. • Η πλατφόρμα συγκριτικής αξιολόγησης θέσεων κομμάτων (www.policymonitor.gr). Η ίδια πλατφόρμα έχει χρησιμοποιηθεί και για την παρακολούθηση στρατηγικής στον ιδιωτικό τομέα. • Portal της Εφημερίδας των Συντακτών (www.efsyn.gr), με δυνατότητες citizen journalism.

nw: Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε; Τι συμβουλές θα δίνατε σε κάποιον που ξεκινά δικό του ICT startup;


Γ. Καραμανώλης: H γραφειοκρατία για τη λειτουργία μιας εταιρείας είναι το βασικό εμπόδιο που το ίδιο το κράτος επιβάλλει, καθώς παράγει έξοδα, τα οποία δεν οδηγούν σε επενδύσεις και ανάπτυξη και επιβαρύνουν τον εταιρικό προϋπολογισμό. Υπάρχουν προϋποθέσεις ανάπτυξης όταν προσφέρεις κάτι νέο, καινοτόμο, που παράγει αξία. Χρειάζονται στρατηγικές γρήγορης δοκιμής επιχειρηματικου μοντέλου, ευέλικτη διαδικασία επιχειρηματικής ανάπτυξης και εξέλιξης λογισμικού (lean & agile) και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχουν το ανοικτό λογισμικό και οι πλατφόρμες SaaS. Τέλος, πιστεύω ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι ένας χώρος εργαστήριο για πιλοτικές δοκιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών των ICT startups και όχι η αγορά στόχος. nw


- See more at: http://crowdpolicy.com/blog/2014/09/i-dimokratia-tis-kenotomias/#sthash.1t519CSB.dpuf

Η Μύθος εξαγοράζει τη Fix
0
5 11 +10 0
Η Fix και η Carlsberg βρίσκονται σε επαφές για τις λεπτομέρειες του deal. Αλλάζουν οι συσχετισμοί στην ελληνική αγορά μπίρας. Τι αναφέρει το confidentiality agreement. Το τίμημα.
Η Μύθος ετοιμάζεται να εξαγοράσει τη Fix - Νοέμβριο με Δεκέμβριο οι επίσημες ανακοινώσεις

Το ενδιαφέρον των Δανών της Carlsberg για τη Fix δεν είναι καινούριο. Την περασμένη άνοιξη οι δύο πλευρές είχαν βρεθεί πολύ κοντά σε συμφωνία. Τότε όμως το κυοφορούμενο deal δεν προχώρησε, αν και το ενδιαφέρον των Δανών για την ελληνική ζυθοποιία παρέμεινε ζωντανό. Αυτό το είχε επιβεβαιώσει εμμέσως πλην σαφώς και ο διευθύνων σύμβουλος της Μύθος Ζυθοποιία (θυγατρικής της δανέζικης Carlsberg στην Ελλάδα) Αλέξανδρος Καραφυλλίδης όταν κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στις αρχές Ιουνίου σε ερώτηση του Euro2day.gr είχε αναφέρει «πάντα κοιτάμε ευκαιρίες ανάπτυξης και συζητάμε».

Τρεις μήνες αργότερα, εν μέσω θέρους, οι συζητήσεις αναθερμάνθηκαν και οι δύο πλευρές ξανακάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τελικά συμφώνησαν τις λεπτομέρειες του deal που μέλλει να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων σε έναν από τους βασικούς παραγωγικούς κλάδους καταναλωτικών προϊόντων της χώρας. Πάντως ανώτατο στέλεχος της Μύθος Ζυθοποιία, με το οποίο επικοινώνησε το Euro2day.gr, στην ερώτηση εάν υπάρχει συμφωνία με τη Fix ανέφερε «δεν υπάρχει κάτι συμφωνημένο μέχρι στιγμής».

Ωστόσο με βάση πηγές του Euro2day.gr οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών τις τελευταίες εβδομάδες είναι συνεχείς, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί συναντήσεις τόσο στα γραφεία της Carlsberg, επί της Ny Carlsberg Vej 100 στη δανέζικη πρωτεύουσα, όσο και στην Ελλάδα. Αντικείμενο των επαφών οι λεπτομέρειες του επικείμενου big deal μεταξύ των Δανών της Carlsberg και της ελληνικής Fix.

Deal το οποίο σύμφωνα με το confidentiality agreement που υπέγραψαν τα εμπλεκόμενα μέρη προβλέπει την εξαγορά της Fix από τους Δανούς της Carlsberg μέσω της Μύθος Ζυθοποιία.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες του Euro2day.gr, το τίμημα θα ξεπεράσει τα 50 εκατ. ευρώ, οι επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται τον Νοέμβριο - Δεκέμβριο, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί ο οικονομικός και ο νομικός έλεγχος, ενώ η αλλαγή στη διοίκηση της ελληνικής ζυθοποιίας θα είναι άμεση. Βέβαια για την ολοκλήρωση του deal θα χρειαστεί φυσικά και το πράσινο φως από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Τι σηματοδοτεί το deal για την ελληνική αγορά

Η απόκτηση της Fix από τους Δανούς της Carlsberg θα πριμοδοτήσει με μερίδιο 14% την ελληνική θυγατρική τους, τη Μύθος Ζυθοποιία η οποία μέσα σε μία μέρα θα αυξήσει το μερίδιό της από 18% που ήταν στα τέλη του 2013 στο 32%. Μερίδιο που τη φέρνει ακόμη πιο κοντά στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία της οποίας το δικό της έχει υποχωρήσει στο 55-56%.

Επιπλέον η Μύθος Ζυθοποιία προσθέτει στον τζίρο των 92 εκατ. ευρώ που εμφάνισε πέρυσι και άλλα 52,478 εκατ. ευρώ της Ολυμπιακής Ζυθοποιίας αλλά και την παραγωγική μονάδα της τελευταίας στη Νότια Ελλάδα. Την ίδια ώρα βέβαια παίρνει προίκα συσσωρευμένες ζημιές 12 εκατ. ευρώ (στοιχεία 2013) και υποχρεώσεις προς τις τράπεζες και τους προμηθευτές 43,4 εκατ. ευρώ (στοιχεία 2013).

Από την άλλη πλευρά οι τωρινοί μέτοχοι της Fix, πέραν του ότι θα αυξήσουν τους λογαριασμούς τους, αποδεικνύονται καλύτεροι και από τα ξένα funds, αφού η προ τετραετίας επένδυσή τους με την αναβίωση του ιστορικού brand Fix τους απέδωσε και μάλιστα άμεσα.

Για την Ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η εξαγορά ενός ελληνικού τοπικού brand, στην προκειμένη περίπτωση της Fix, είναι η δεύτερη που κάνει ο δ ανέζικος όμιλος. Είχε προηγηθεί η απόκτηση της Μύθος Ζυθοποιίας, ως προίκα, όταν οι Δανοί το 2008 απέκτησαν τη Scottish & Newcastle.

Έλενα Λάσκαρη
e.laskari@euro2day.gr
Δημοσιεύθηκε: 14 Οκτωβρίου 2014 - 07:58
«Δίχτυ ασφαλείας» για την έξοδο ψάχνει η Αθήνα
0
8 1 +10 0
Ξεκάθαρη και στο Eurogroup η πίεση για έξοδο από το μνημόνιο με προληπτική γραμμή χρηματοδότησης και όρους. Για «συνετή έξοδο» μιλά η Αθήνα που ψάχνει τη λύση με το μικρότερο πολιτικό κόστος. Τι προσφέρουν σήμερα ΔΝΤ και ESM.
«Δίχτυ ασφαλείας» για την έξοδο ψάχνει η Αθήνα * Αγκάθι οι όροι των 2+2 επιλογών από ΔΝΤ-ESM
Η ελληνική κυβέρνηση αφορίζει νέο μνημόνιο, νέο δάνειο και την τρόικα με τη σημερινή της μορφή, αλλά ήδη από την τοποθέτηση του πρωθυπουργού στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, προέκυψε ότι το ενδεχόμενο λήψης προληπτικής γραμμής χρηματοδότησης είναι πάνω στο τραπέζι.

Χθες, μετά το Εurogroup, υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος μίλησε για «συνετή έξοδο» από το μνημόνιο, ενώ από τις δηλώσεις των Ευρωπαίων προέκυψε ότι επιθυμούν «πάση θυσία» προληπτική χρηματοδότηση με όρους για την Ελλάδα. Διότι φοβούνται ότι μπορεί να υπάρξει στραβοπάτημα της χώρας με τις αγορές, με ευρύτερες συνέπειες στην ευρωπαϊκή σταθερότητα.

Προς ώρας, ξεκάθαρο «ναι» η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πει σε τίποτα. Ωστόσο πηγές του οικονομικού επιτελείου έλεγαν χθες στην Αθήνα ότι «θα ήταν εγκληματικό να αφεθεί η χώρα χωρίς δίχτυ ασφαλείας, μετά την έξοδο από το μνημόνιο».

Εκτιμούν πως ακόμα και αν όλα εξελιχθούν κατ' ευχήν στο εσωτερικό, χωρίς πολιτική αστάθεια και χωρίς πισωγυρίσματα στα δημοσιονομικά, το εξωτερικό περιβάλλον και οι αβεβαιότητες που πλανώνται στους κόλπους της ευρωζώνης δεν μπορούν να εκμηδενίσουν τις πιθανότητες σημαντικής αύξησης στο κόστος δανεισμού από τις αγορές.

Υπό αυτήν την έννοια, προσθέτουν, αχρείαστα να είναι, καλό είναι να βρίσκονται στην άκρη κάποια κεφάλαια στα οποία το ελληνικό δημόσιο θα έχει άμεση πρόσβαση, εφόσον παραστεί ανάγκη. Κεφάλαια τα οποία θα αποτελούν και πρόσθετη εγγύηση για τις αγορές.

Κατά συνέπεια όλες οι πλευρές φέρονται να επιθυμούν ένα δίχτυ ασφαλείας για την Ελλάδα.

Οι όροι που θα συνοδεύουν ένα τέτοιο εργαλείο προληπτικής χρηματοδότησης είναι το μεγάλο ερώτημα. Πιστωτική γραμμή με όρους μνημονίου η ελληνική κυβέρνηση είναι σαφές πως δεν προτίθεται να συνάψει, καθώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ισοδυναμούσε με πολιτική θανατική καταδίκη...
Οι επιλογές

Το ESM και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διαθέτουν σήμερα τέσσερις διαφορετικές γραμμές προληπτικής χρηματοδότησης. Σε κάποιες από αυτές, όμως, δεν «κουμπώνει» η Ελλάδα, σε άλλες μπορεί το πρόγραμμα να ταιριάζει στο προφίλ της ελληνικής οικονομίας, αλλά οι όροι και η εποπτεία που το συνοδεύουν δεν φαίνεται να συνάδουν με τις πολιτικές διακηρύξεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση, το σταυρόλεξο της επόμενης ημέρας στη μεταμνημονιακή εποχή είναι δύσκολο, κυρίως πολιτικά, και οι συζητήσεις μόλις ξεκίνησαν.

Όπως έγραψε χθες το Euro2day.gr οι δανειστές πιέζουν ώστε η Αθήνα να συμφωνήσει σε νέου τύπου «αυξημένη επιτήρηση» (enhanced surveillance) και σε ένταξή της σε προληπτική γραμμή δανειοδότησης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) στο πλαίσιο του ECCL (Enhanced Condition Credit Line).
Οι δύο «γραμμές» από τον ESM

Τα εργαλεία προληπτικής γραμμής πίστωσης που υπάρχουν στους κόλπους του ESM προϋποθέτουν, σύμφωνα με το καταστατικό του Ταμείου, την υπογραφή Memorandum of Understanding. Αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε δηλαδή «μνημόνιο», ενώ υπάρχει και επιτήρηση από την πλευρά της Κομισιόν και της ΕΚΤ.

Οι όροι που διέπουν τη χρήση αυτών των εργαλείων είναι αυστηροί και μάλλον δύσκολα μπορούν να ικανοποιηθούν από την Ελλάδα.

Το πιο σκληρό πακέτο ως προς τις προδιαγραφές ένταξης είναι το Precautionary Conditioned Credit Line (PCCL). Για να εξασφαλίσει ανοιχτή πίστωση μέσω της συγκεκριμένης γραμμής, το κράτος μέλος θα πρέπει να πληροί μια σειρά προϋποθέσεων μεταξύ των οποίων:

· Να σέβεται τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (δεν αποκλείονται κράτη σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος υπό την προϋπόθεση ότι σέβονται απολύτως και εφαρμόζουν τις συστάσεις του Συμβουλίου).
· Να έχει βιώσιμο δημόσιο χρέος.
· Να έχει μια σειρά «επιτυχημένων» εξόδων στις αγορές με «λογικούς» όρους.
· Να έχει διατηρήσιμη εξωτερική θέση.
· Να μην υπάρχουν κεφαλαιακά προβλήματα στις τράπεζες, που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν κινδύνους για τη σταθερότητα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.

Η δεύτερη εναλλακτική, για την οποία πιέζουν οι Βρυξέλλες, αφορά χώρες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις λήψης PCCL. Είναι το ECCL (Enhanced Conditions Credit Line).

Τα «δυνατά» δημοσιονομικά και οικονομικά δεδομένα αποτελούν το βασικό διαβατήριο, αλλά εκτός από την επιτήρηση που υπάρχει και στο PCCL, η χώρα δεσμεύεται με ένα είδος μνημονίου για τη λήψη μέτρων διόρθωσης των προβλημάτων που διαγιγνώσκουν οι επιτηρητές.

Η εποπτεία ασκείται από την Κομισιόν και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τόσο στο PCCL όσο και στο ECCL.
Τα εργαλεία του IMF

FCL και PLL: Μέχρι σήμερα δεν είμαστε εξοικειωμένοι με αυτά τα χρηματοδοτικά εργαλεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Όπως όλα δείχνουν, όμως, κάποιο από αυτά δεν αποκλείεται να το βρούμε σύντομα μπροστά μας, αν και πληροφορίες αναφέρουν ότι η χρηματοδότηση από το ΔΝΤ δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή (ο Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε στη Βουλή για ευρωπαϊκή επιλογή). Καλό θα ήταν πολιτικά, να υπήρχε πλήρης απεμπλοκή από το ΔΝΤ.

Τα εργαλεία που διαθέτει σήμερα το ΔΝΤ είναι δύο:

1. Precautionary and Liquidity Line (PLL). Σύμφωνα με την περιγραφή του ΔΝΤ, είναι σχεδιασμένο για να καλύπτει ευέλικτα τις ανάγκες ρευστότητας των κρατών μελών του Ταμείου, που έχουν μεν σταθερά οικονομικά μεγέθη, αλλά έχουν παράλληλα και κάποια στοιχεία που τα καθιστούν ευάλωτα, γεγονός που δεν τους επιτρέπει να χρησιμοποιήσουν το Flexible Credit Line. Μέχρι σήμερα η FYROM και το Μαρόκο έχουν κάνει χρήση του PLL. Το συγκεκριμένο εργαλείο έχει διάρκεια έξι μηνών ή ενός έως δύο ετών και υπάρχει αξιολόγηση.

2. Flexible Credit Line (FCL). Είναι σχεδιασμένο για να καλύπτει τις ανάγκες χωρών με πολύ καλές οικονομικές επιδόσεις. Τρεις χώρες, η Κολομβία, το Μεξικό και η Πολωνία, έχουν χρησιμοποιήσει την ευέλικτη γραμμή χρηματοδότησης. Καμία από αυτές δεν έχει αντλήσει χρηματοδότηση από τη συγκεκριμένη γραμμή, η οποία λειτουργεί όμως ως «ενισχυτικό» της εμπιστοσύνης των αγορών στη χώρα, σε περίοδο αυξημένου ρίσκου. Η διάρκεια ισχύος της συγκεκριμένης γραμμής χρηματοδότησης είναι ένα ή δύο χρόνια, με αξιολόγηση μετά τον πρώτο χρόνο. Αν η χώρα που έχει συνάψει τη συγκεκριμένη σύμβαση αποφασίσει να κάνει «ανάληψη», η αποπληρωμή θα πρέπει να γίνει σε περίοδο 3-5 ετών.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι τη συγκεκριμένη γραμμή χρηματοδότησης «γλυκοκοιτάζουν» ορισμένα στελέχη που μετέχουν στη διαπραγματευτική ομάδα, αλλά μάλλον το κοστούμι των προϋποθέσεων του ΔΝΤ δεν ταιριάζει στα ελληνικά δεδομένα.

Εταιρικά ομόλογα: Πού θα καθίσει η μπίλια των επιτοκίων
Δημοσιεύθηκε: 14 Οκτωβρίου 2014 - 07:51
Εταιρικά ομόλογα: Πού θα καθίσει η μπίλια των επιτοκίων
Η είδηση για την υποβολή αίτησης από την εταιρεία παροχής υπηρεσιών data center Lamda Hellix για εισαγωγή της στην αγορά ΕΝΑ Plus με στόχο τη λήψη ομολογιακού δανείου έφερε και πάλι στην επικαιρότητα το ερώτημα σχετικά με το πού τελικά θα καθίσει η μπίλια σχετικά με το ύψος των επιτοκίων.

Και αυτό γιατί μπορεί μεν να υπάρχει μεγάλος αριθμός ελληνικών εταιρειών (μεταξύ αυτών και αρκετές εισηγμένες) που θα ήθελαν να δανειστούν μέσω της Εναλλακτικής Αγοράς, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ζητούν ύψος επιτοκίου που δεν βρίσκει ανταπόκριση στην... απέναντι πλευρά του τραπεζιού.

Για παράδειγμα, στέλεχος εισηγμένης δήλωσε στο Euro2day.gr πως «δεν έχει νόημα να γίνει μια κίνηση που δεν θα αποβεί τελικά προς όφελος της επιχείρησης και των μετόχων της. Είμαστε πράγματι μια νοικοκυρεμένη εταιρεία, αλλά θα πάψουμε να είμαστε αν συμφωνήσουμε σε επιτόκια της τάξεως του 7% που ακούμε».

Από την άλλη πλευρά όμως, υποστηρίζεται πως οι διοικήσεις των εταιρειών θα πρέπει να προσαρμοστούν στις τρέχουσες συνθήκες της αγοράς, όπου για παράδειγμα τις τελευταίες εβδομάδες τα spreads των ελληνικών ομολόγων έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν και πάλι.

«Θα πρέπει να καταλάβουν επίσης πως ακόμη και αν βελτιωθούν τα πράγματα οι τράπεζες θα συνεχίσουν την προσπάθεια απομόχλευσης των ισολογισμών τους και η μόνη ουσιαστική διέξοδος για πάρα πολλές εταιρείες θα είναι η άντληση νέων κεφαλαίων από τις αγορές», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με στελέχη που δραστηριοποιούνται, στη συγκεκριμένη «πιάτσα», ακούγεται πως τα επιτόκια που συζητιούνται ξεκινούν από το 5%-5,5% και φτάνουν ακόμη και μέχρι το 7%-7,5%. Για τις περισσότερες περιπτώσεις, ακούγονται νούμερα γύρω ή και πάνω από το 6%.

Το εύρος είναι μεγάλο και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες μεταξύ των οποίων η τρέχουσα κεφαλαιακή διάρθρωση κάθε εταιρείας, η κερδοφορία της, οι ταμειακές της ροές, οι προοπτικές της, το πώς προτίθεται να χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια που θα αντλήσει, η αξιοπιστία των βασικών της μετόχων, το αν υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία για προσημείωση και αρκετά ακόμη.

Στο τραπέζι επίσης μπαίνει για τις εισηγμένες και το ζήτημα της έκδοσης ομολογιακών δανείων που είναι υποχρεωτικά μετατρέψιμα στη λήξη τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι διοικήσεις των εταιρειών μπορούν ενδεχομένως να ζητήσουν χαμηλότερα επιτόκια και τιμή μετατροπής μεγαλύτερη από την τρέχουσα χρηματιστηριακή, ωστόσο το ζήτημα γίνεται περισσότερο σύνθετο καθώς αποκτά πολύπλευρες διαστάσεις.

Το μόνο βέβαιο είναι πως οι εξελίξεις στο πολιτικό και στο οικονομικό επίπεδο μέσα στους αμέσως επόμενους μήνες θα επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό τη συγκεκριμένη αγορά, όπου υπάρχει μεν έντονο αρχικό ενδιαφέρον τόσο από την προσφορά, όσο και από τη ζήτηση, ωστόσο παρατηρείται διάσταση απόψεων στο τελικό τίμημα.

Οψόμεθα...

Υπόθεση Ρόκα: Δικαστικό «χαστούκι» για την Iberdrola

Απόφαση κόλαφος για την Iberdrola από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Πώς δικαιώνονται οι μέτοχοι μειοψηφίας που αμφισβήτησαν τις διαδικασίες και τις μεθοδεύσεις στη δημόσια πρόταση της εισηγμένης εταιρείας Ρόκας το 2008.
Υπόθεση Ρόκα: Δικαστικό «χαστούκι» για Iberdrola– Tα «κόλπα» της δημόσιας πρότασης

Δημοσιεύθηκε προχθές η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, βάσει της οποίας δικαιώνονται οι περίπου τριάντα μέτοχοι που προσέφυγαν κατά της ισπανικής Iberdrola (βασικού μετόχου της εισηγμένης στο παρελθόν εταιρείας Ρόκας) και οι οποίοι επιτυγχάνουν:

α) Να αναπροσαρμοστεί η τιμή της δημόσιας πρότασης για τη Ρόκας στα 21,75 ευρώ (+5,75 ευρώ) για τις κοινές μετοχές και στα 21,50 (+10,5 ευρώ) για τις προνομιούχες.

β) Να εισπράξουν τόκους και κάποια άλλα πρόσθετα ποσά.

Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση αποτελεί σταθμό όχι μόνο γιατί είναι η πρώτη εναντίον βασικού μετόχου που υποβάλλει δημόσια πρόταση με σκοπό την έξοδο εισηγμένης από το Χ.Α., αλλά και γιατί παρουσιάζει ανάγλυφα το πώς οι μέτοχοι μειοψηφίας μπορεί να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης, ακόμη και με βάση το υπάρχον (βελτιωμένο σε σχέση με το παρελθόν) θεσμικό πλαίσιο.

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, η Iberdrola κέρδισε από τις μεθοδεύσεις που ακολούθησε αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 5,75 ευρώ για κάθε κοινή και 10,5 ευρώ για κάθε προνομιούχο μετοχή που δεν διέθετε τον Απρίλιο του 2007.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η εισηγμένη εταιρεία Ρόκας δραστηριοποιείτο στην κατασκευή γερανογεφυρών και κατείχε ηγετική θέση στο χώρο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το 2004 σύναψε συμφωνία με τον κολοσσό της Iberdrola, στην οποία προβλεπόταν πως οι Ισπανοί θα μπορούσαν να αποκτήσουν σε βάθος χρόνου έως και το 49,9% των κοινών μετοχών, πράγμα που άλλωστε έκαναν.

Και μέχρις εδώ όλα καλά.

Το ζήτημα ξεκινάει το Μάρτιο του 2007 όπου τόσο η οικογένεια Ρόκα (ο ιδρυτής της εισηγμένης Χρήστος και ο γιος του Γιώργος), όσο και άτομα προσκείμενα στη διοίκηση (η τότε αντιπρόεδρος και μετέπειτα CEO, καθώς και άλλο μέλος του Δ.Σ.) πούλησαν τις μετοχές τους σε τράπεζες του εξωτερικού.

Το πράγμα όμως χόντρυνε καθώς αμέσως μετά από κάθε τέτοια πώληση ακολουθούσαν συμβάσεις swaps επί των συγκεκριμένων μετοχών, μεταξύ των τραπεζών που τις αγόρασαν και της Iberdrola! Να σημειωθεί πως η οικογένεια Ρόκα πούλησε τους τίτλους που κατείχε προς 21,75 ευρώ ανά τεμάχιο και τα διοικητικά στελέχη προς 20,50 ευρώ ανά τεμάχιο.

Με άλλα λόγια, η Iberdrola ήλεγχε ουσιαστικά την πλειοψηφία της Ρόκας από τον Μάρτιο του 2007 και μάλιστα -σύμφωνα πάντοτε με τη δικαστική απόφαση- θα έπρεπε να έχει υποβάλει δημόσια πρόταση στους υπόλοιπους κατόχους των κοινών και των προνομιούχων τίτλων στις 10 Απριλίου 2007.

Αντί όμως οι μέτοχοι μειοψηφίας να πληροφορηθούν τη δημόσια πρόταση μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου:

Πρώτον, δεν έλαβαν καμιά πληροφόρηση για το ποιοι είναι οι αγοραστές των μετοχών που πούλησαν η οικογένεια Ρόκα και τα προαναφερόμενα διευθυντικά στελέχη (πιθανολογήθηκε από την αγορά πως πρόκειται περί ενδοοικογενειακών συναλλαγών).

Δεύτερον, δεν γνώριζαν τίποτε για την ύπαρξη των swaps που είχε συνάψει για τις παραπάνω μετοχές η Iberdrola.

Και τρίτον, όταν άρχισαν να ανησυχούν, οι φόβοι τους διασκεδάστηκαν από τη διοίκηση της Ρόκας, στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης των μετόχων στις 17 Μαΐου 2007. Στη συνέλευση εκείνη, ο πρόεδρος της εταιρείας είχε δηλώσει ότι η Ρόκας θα παρουσιάσει τα επόμενα χρόνια νέες επενδύσεις, ότι υπάρχει η αυριανή μέρα, ότι υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι και ότι ο Χρ. Ρόκας δεν έφυγε από την εταιρεία, αλλά συνεχίζει και θα συνεχίσει. Επίσης, το μέλος του Δ.Σ. Xavier Viteri είχε απαντήσει σε ερώτηση του χρηματιστή κ. Καραμανόφ ότι δεν υπάρχει σκέψη εξόδου της εταιρείας από το Χ.Α.

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης, σε ό,τι αφορά τις συμβάσεις swaps που αμέσως μετά τις πωλήσεις μετοχών των Ελλήνων στις ξένες τράπεζες έσπευδε η Iberdrola να συνάψει:

«Η Iberdrola δεν απέβλεπε στη βασική οικονομική λειτουργία των συμβάσεων swap, αλλά ως χρήστης των swaps - βασικός μέτοχος, παρότι τελικά δεν κέρδιζε, αλλά έχανε, τις χρησιμοποιούσε ως μέσο έμμεσου ελέγχου των μετοχών της Ρόκας, τις οποίες και επεδίωκε να αγοράσει με το μικρότερο δυνατό τίμημα την κατάλληλη στιγμή, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα περιέλθουν σε χέρια τρίτων, αποτρέποντας τη μεταβολή των μετοχικών σχέσεων και συσχετισμών στην υπό εξαγορά εταιρεία. Τα ανωτέρω, δε, έλαβαν χώρα σε πλήρη συνεννόηση με τα πιστωτικά ιδρύματα.

Το εν λόγω συμπέρασμα καθίσταται ακόμη πιο φανερό στην περίπτωση ενός swap που ανανεώθηκε κατά τον χρόνο ισχύος της δημόσιας πρότασης, όταν δηλαδή η τιμή της αντίστοιχης μετοχής είχε ουσιαστικά παγώσει λόγω της διαδικασίας της πρότασης εξαγοράς κι ο χρήστης του swap, ενάντια σε κάθε λογική, στοιχηματίζει ότι η τιμή θα ανεβεί και ανανεώνει τη σύμβαση ανταλλαγής».

Η ουσία είναι ότι ενώ η Iberdrola ήταν υποχρεωμένη να υποβάλει δημόσια πρόταση τον Απρίλιο του 2007, μέσω των συμβάσεων swaps είχε κλειδώσει σημαντικό ποσοστό των μετοχών της διασποράς και -έχοντας αποκρύψει από το επενδυτικό κοινό το περιεχόμενο των συμβάσεων- είχε τη δυνατότητα να επιλέξει εκείνη το χρόνο υποβολής της δημόσιας πρότασης. Μια δημόσια πρόταση η οποία υπεβλήθη τελικά το επόμενο έτος (2008), με σαφώς χαμηλότερα προσφερόμενα τιμήματα (16 ευρώ ανά κοινή και 11 ευρώ ανά προνομιούχο μετοχή)...

Να προσθέσουμε επίσης και τη συμβολή της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς στην όλη υπόθεση. Η Επιτροπή είχε επιβάλει πρόστιμο 300.000 ευρώ στην Iberdrola και μάλιστα είχε υποχρεώσει τη Ρόκας να συμπεριλάβει τη γνωστοποίηση της παραβίασης και το πρόστιμο στο ενημερωτικό δελτίο της δημόσιας πρότασης. Η Iberdrola άσκησε έφεση εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, η οποία όμως κρίθηκε αβάσιμη.

ΥΓ.: Θα πρέπει να σημειωθεί πως η δικαστική απόφαση είναι εφέσιμη και πως δεν μπορούν να διεκδικήσουν σήμερα καμία αποζημίωση οι υπόλοιποι επενδυτές (πλην των τριάντα προαναφερόμενων που προσέφυγαν νομικά), λόγω παρόδου πενταετίας.

ειναι λογικό και επιβραβευτικό για αυτους που το πάλεψαν...

για τον απογευματινό καφέ...

να... για να σκάσετε εσεις που δεν ειστε στα ΣΑΛΛΑονια
http://www.protothema.gr/greece/article/418790/kikilias-vraveuse-ton-proedro-tis-trapezas-peiraios-gia-tin-prosfora-tou-stin-elas/

XANODOS έγραψε:για τον απογευματινό καφέ...

να... για να σκάσετε εσεις που δεν ειστε στα ΣΑΛΛΑονια
http://www.protothema.gr/greece/article/418790/kikilias-vraveuse-ton-proedro-tis-trapezas-peiraios-gia-tin-prosfora-tou-stin-elas/

καλό για τον Σάλλα ,μάζευε βραβεία κι άστα να υπάρχουν
(άσε που θάχει και την καβάτζα του αν τον φέρουν τα βήματά του ποτέ προς κορυδαλλίους νήσους )

Πώς ο Paul Kazarian “βγάζει” το ελληνικό χρέος στο 60% του ΑΕΠ

Η Ελλάδα είναι περισσότερο αξιόπιστη απ' όσο δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, δηλώνει ο Paul Kazarian, επικεφαλής της Japonica ο οποίος επέστρεψε δυναμικά “στα πράγματα” τα τελευταία χρόνια με την προσφορά που είχε κάνει να αγοράσει ελληνικά ομόλογα.

Όπως αναφέρει πρόσφατο δημοσίευμα της Handelsblatt, ο επενδυτής εργάζεται πυρετωδώς για να πείσει τους άλλους επενδυτές, καθώς και την Ελληνική κυβέρνηση, να μεταβούν στα σύγχρονα λογιστικά IPSAS που είναι παρόμοια με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (IFRS), τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως στις επιχειρήσεις. Στα εν λόγω λογιστικά πρότυπα (IPSAS), το ενεργητικό και παθητικό δεν αναγνωρίζονται ως ονομαστικά ποσά, αλλά σύμφωνα με την οικονομική τους αξία.

Το αποτέλεσμα του εν λόγω νέου λογιστικού προτύπου: Το Ελληνικό δημόσιο χρέος είναι κάτω του 60 τοις εκατό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Ο κύριος λόγος για αυτό το εκπληκτικά χαμηλό ποσοστό είναι οι πολυάριθμες διευκολύνσεις σε επιτόκια και περιόδους αποπληρωμής που έχουν χορηγήσει οι διεθνείς πιστωτές στη χώρα. Σύμφωνα με τον υπολογισμό αυτό, ο Kazarian σε συνεργασία με τις μεγαλύτερες παγκοσμίως ελεγκτικές και λογιστικές εταιρείες, προσδιόρισαν το χρέος της Ιρλανδίας στο 76 τοις εκατό, της Ιταλίας στο 112 τοις εκατό, της Ισπανίας στο 63 τοις εκατό και της Πορτογαλίας στο 70 τοις εκατό.

Και ο Kazarian όμως έχει τα δικά του συμφέροντα: Είναι ένας από τους μεγαλύτερους εναπομείναντες ιδιώτες πιστωτές της κυβέρνησης στην Αθήνα – ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού χρέους είναι στον επίσημο τομέα. Ο μυστικοπαθής επενδυτής δεν αναφέρεται συγκεκριμένα, αλλά έχει προφανώς επενδύσει αρκετά περισσότερα από ένα δισ. δολάρια, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα. Η Japonica, την οποία διευθύνει μαζί με λίγους άγνωστους εταίρους, έχει μέγεθος μεγαλύτερο από δέκα δισεκατομμύρια δολάρια.

Ο Kazarian είχε προβλέψει το περασμένο φθινόπωρο σε συνέντευξή του στην Handelsblatt, ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί το 2014 με λιγότερο από πέντε τοις εκατό.

Ο επενδυτής δεν είναι ο μόνος που επικρίνει το παραδοσιακό λογιστικό σύστημα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προτείνει τη μέθοδο IPSAS τουλάχιστον ως συμπληρωματική του παραδοσιακού λογιστικού συστήματος. Ο Klaus Regling, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Διάσωσης, θεωρούσε το χρέος της Ελλάδα, το οποίο αγγίζει το 180 τοις εκατό, "χωρίς νόημα" λόγω του ότι δεν υπολογίζει τους όρους των δανείων που θεσπίστηκαν περίπου ένα έτος πριν.

Προκαλεί έκπληξη με την πρώτη ματιά το γεγονός ότι οι προσπάθειες του Kazarian στην Ελληνική Κυβέρνηση συνάντησαν ισχυρή αντίσταση. Θέλει να πείσει τους πολιτικούς στην Αθήνα να δημοσιεύουν σε μηνιαία βάση το πραγματικό χρέος σύμφωνα με τα IPSAS ώστε η είσοδος στην κεφαλαιακή αγορά να γίνει με μία πιο ρεαλιστική εικόνα της οικονομικής κατάστασης.
Απ’ότι φαίνεται όμως η κυβέρνηση στην Αθήνα δεν επιθυμεί να πειραματισθεί – πιθανότατα λόγω ανησυχίας ότι ένα νέο λογιστικό σύστημα θα μπορούσε να εκληφθεί ως προσπάθεια να συγκαλύψουν την πραγματική τους κατάσταση. Ο επενδυτής θεωρεί ότι αυτό είναι λάθος.

Τα νούμερα του Kazarian δεν περιλαμβάνουν μια πλήρη μετατροπή στα IPSAS, καθώς έχει υπολογίσει μόνο το νέο χρέος. Μετρά δηλαδή την αναλογία του χρέους από την άποψη της οικονομικής επίδοσης, όπου δεν υπάρχει διαφορά. Η τεράστια διαφορά ωστόσο του πραγματικού προς το ονομαστικό χρέος προκύπτει από το γεγονός ότι το χρέος κατατάσσεται βάσει των IPSAS ως δάνεια με ευνοϊκά επιτόκια και κατ' αντιστοιχία χαμηλότερες πληρωμές από τα επιτόκια της αγοράς. Επιπλέον, οι αναβληθείσες πληρωμές με χαμηλότερους τόκους που καταβάλλονται αργότερα, δεν λαμβάνονται υπ' όψιν, ενώ θα λαμβάνονταν από τις επιχειρήσεις.

Ο επενδυτής έχει εξαγοράσει κυρίως προβληματικές εταιρείες στο παρελθόν και απεκόμισε κέρδη από την αναδιάρθρωσή τους. Η επένδυσή του στα Ελληνικά ομόλογα ακολουθεί την ίδια λογική, μόνο που αυτή τη φορά ισούται με μία ολόκληρη χώρα.

Ο Kazarian απαριθμεί επιπρόσθετους δείκτες για να καταδείξει ότι το χρέος της Ελλάδας είναι περισσότερο βιώσιμο απ' ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Επομένως, η εναπομένουσα περίοδος μέχρι τη λήξη των κρατικών χρεογράφων είναι κατά μέσο όρο, μετά από την εφαρμογή της νέας λογιστικής, η τεράστια περίοδος των 19 ετών, ενώ της Ιρλανδίας έντεκα έτη, της Πορτογαλίας οκτώ έτη και της Ιταλίας και της Ισπανίας έξι έτη. Σχετικό είναι επίσης το γεγονός ότι μόνο το 15 τοις εκατό του χρέους της Αθήνας λήγει μέχρι τα μέσα του 2016. Η Ιρλανδία έχει χαμηλότερο ποσοστό στο εννέα τοις εκατό, αλλά η Πορτογαλία φθάνει το 24 τοις εκατό, η Ιταλία το 29 τοις εκατό και η Ισπανία ακόμη και το 36 τοις εκατό. Η κυβέρνηση στην Αθήνα έχει επομένως σχετικά μεγάλο χρονικό περιθώριο για να αποπληρώσει τα χρέη της.

Ως ειδικότερο πρόβλημα για την Ελλάδα αλλά και τους πιστωτές της, ο Kazarian αναφέρει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αντιμετωπίζει τα ομόλογα του Ελληνικού δημόσιου με προεξόφληση σε ποσοστό 57 τοις εκατό όταν γίνονται δεκτά ως εγγύηση (αν και σήμερα ο Mario Draghi αποφάσισε να μειώσει το κούρεμα που εφαρμόζει στις ελληνικές εγγυήσεις), λόγω του ότι θεωρούνται πιο επικίνδυνα σε σύγκριση με το μόλις 13τοις εκατό της Πορτογαλίας και το πέντε τοις εκατό των λοιπών προβληματικών χωρών της Ευρωζώνης. Επομένως, τα Ελληνικά ομόλογα δεν είναι ελκυστικά στις τράπεζες. Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό μειώνονται οι υψηλές αποδόσεις που τα hedge funds θέλουν να αποκομίσουν από τα δικά τους κεφάλαια μέσω δανείων.

Ο Kazarian τόνισε ότι ο δανεισμός των επιχειρήσεων είναι ακριβότερος λόγω της κακής εικόνας που υπάρχει για τα δημόσια οικονομικά στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα ολόκληρη η οικονομία να υποφέρει. Παραθέτει ορισμένα παραδείγματα με ομοειδείς επιχειρήσεις: Για τη Γερμανική Gerresheimer Glass παραθέτει κόστος επιτοκίου 1,7 τοις εκατό για πενταετή διάρκεια έναντι της Ελληνικής FrigoGlass που φτάνει το 6,9 τοις εκατό.

Πηγή: Πώς ο Paul Kazarian “βγάζει” το ελληνικό χρέος στο 60% του ΑΕΠ | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/70151/pos-o-paul-kazarian-vgazei-elliniko-hreos-sto-60-toy-aep#ixzz3GLAe0IjO

Μποτόπουλος: Για να αποφύγουμε ένα πραγματικό κραχ!
0
35 16 +11 0
Αρθρο παρέμβαση του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για την αναταραχή στο Χρηματιστήριο. Το διεθνές περιβάλλον και η ελληνική ιδιαιτερότητα. Τι πρέπει να διδαχτούν οι πολιτικοί. Πώς πρέπει να χτιστεί η επόμενη μέρα. Γιατί λέξη «κλειδί» είναι η «καθαρότητα».
Μποτόπουλος: Για να αποφύγουμε ένα πραγματικό κραχ!

Πάει καιρός που, για θεσμικούς λόγους, δεν έχω κάνει χρήση της φιλοξενίας που μου παρέχει αυτή η έγκυρη ιστοσελίδα. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους θεωρώ ότι ήρθε η ώρα να σπάσω την αποχή, για να προσπαθήσω να εξηγήσω πώς φάνηκαν, μέσα από τα μάτια ενός επόπτη των αγορών, οι δύσκολες τελευταίες μέρες. Για λόγους καθαρότητας -λέξη κλειδί της παρούσας ανάλυσης, όπως θα διαπιστώσουν οι φίλοι αναγνώστες- θα το κάνω υπό τη μορφή ερωταποκρίσεων.
Ήταν χρηματιστηριακό «κραχ» αυτό που ζήσαμε;

Τα γεγονότα είναι γνωστά: από την περασμένη Τρίτη ως την περασμένη Πέμπτη (που ήταν και η μέρα κορύφωσης), ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών της Αθήνας σημείωσε συνολική πτώση 13,57%, με σωρεία πωλήσεων μέσα σε μια μεγάλη αύξηση του τζίρου.

Η εξέλιξη αυτή συνδέθηκε από πολλούς αναλυτές με το γενικό οικονομικό κλίμα της ευρωζώνης και ιδίως με την αναζωπύρωση της «ελληνικής ανασφάλειας» (πιθανή πορεία προς πρόωρες εκλογές, δημοσκοπικό προβάδισμα της ριζοσπαστικής και αντίθετης με τη σημερινή οικονομική πολιτική αντιπολίτευσης, αμφισβήτηση για τη δυνατότητα ή όχι εξόδου της Ελλάδας από το μνημόνιο κατά την κυβερνητική πρόθεση).

Την Παρασκευή, και μετά από δηλώσεις (Κατάινεν, Ρέγκλινγκ) και πράξεις (Ντράγκι) ισχυρών Ευρωπαίων παραγόντων υπέρ της στήριξης της ελληνικής οικονομίας, ο δείκτης ανέβηκε κατά 7,21%, καλύπτοντας έτσι, αριθμητικά τουλάχιστον, τις μισές απώλειες. Η εβδομάδα που αρχίζει θα αποδείξει αν μπορούμε να μιλήσουμε για τέλος συναγερμού.

Η σχετικά μικρή διάρκεια και η άμεση «διόρθωση» συμπληρώνονται από ένα κρίσιμο γεγονός: ότι δεν επρόκειτο για μεμονωμένα ελληνικό, αλλά για διεθνές φαινόμενο, καθώς, τις ίδιες μέρες, όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια γνώρισαν, τουλάχιστον σε μία συνεδρίαση, πτώσεις από 3 έως 5%, η Γουόλ Στριτ φλέρταρε και αυτή ενδοσυνεδριακά με τα ίδια νούμερα, τα σπρεντς των πορτογαλικών, ιρλανδικών, ιταλικών, ισπανικών ομολόγων ανέβηκαν αισθητά, ενώ σημείωσε σχετική αποτυχία δημοπρασία ομολόγων που επιχείρησε η Μαδρίτη.

Η διεθνής αναστάτωση είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με την ελληνική: ένταση και σπασμωδικότητα, γρήγορη αποφόρτιση, χαλαρή σύνδεση με σωρεία ετερόκλητων εξελίξεων. Οι αγορές, πέρα από τη συνήθη και περιοδική υπενθύμιση της δύναμής τους, χτύπησαν το καμπανάκι του εφησυχασμού: όλα είναι ακόμα ρευστά και δύσκολα μέσα στη διεθνή κρίση.

Όχι κραχ, λοιπόν, που για να δικαιολογηθεί πρέπει η φλόγα να γίνει φωτιά, αλλά μεγάλη αναστάτωση. Απέναντι στην οποία η ελληνική εποπτική αρχή έκανε, με ψυχραιμία, αλλά σε εικοσιτετράωρη εγρήγορση, τα δύο βασικά πράγματα που απορρέουν από τις αρμοδιότητες και την αποστολή της: παρακολούθηση όλων των συναλλαγών για διακρίβωση ενδεχόμενων παρανομιών και συνεννόηση με την ευρωπαϊκή εποπτική Αρχή (ESMA) για ενδεχόμενη ανάληψη συντονισμένης δράσης.
Τι δημιούργησε την τόσο σημαντική αναστάτωση;

Θα χρησιμοποιούσα την εικόνα δύο μεγάλων διεθνών κύκλων, ενός μακροοικονομικού και ενός χρηματοπιστωτικού, που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση παρασύροντας προς τα εκεί και τη μικρότερη, αλλά απόλυτα εξαρτημένη ελληνική μπάλα.

Οι μακροοικονομικές εξελίξεις συνδέονται κυρίως με την παρατεταμένη ύφεση της ευρωζώνης (εντός της οποίας προστέθηκε η πρώτη ένδειξη αδυναμιών και της Γερμανίας), με την αστάθεια και ουσιαστικά με τη διάλυση της «ομάδας των BRICS, τη μάλλον οριστική αποτυχία δραστικής αναστροφής της ιαπωνικής στασιμότητας και μια σειρά δυνάμει πολύ επικίνδυνες γεωπολιτικές αλλαγές και μη ειρηνικές διεκδικήσεις - στον αραβικό κόσμο, στη Μέση Ανατολή, στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στη Νοτιοανατολική Ασία, ακόμα και μέσα από την αναζωπύρωση των ευρωπαϊκών εθνικισμών.

Στο πλαίσιο αυτό η οικονομική και η πολιτική κρισιμότητα των ΗΠΑ, παρά τις αμφισημίες και στα δύο σκέλη (αβεβαιότητα ως προς τη διατηρησιμότητα της ανάπτυξης, συνειδητή άρνηση ενός ρόλου «χωροφύλακα του πλανήτη»), μεταβάλλεται και αυτή και διαμορφώνει τον χρηματοπιστωτικό κύκλο: τη διεθνή μετακίνηση κεφαλαίων προς τις λιγότερο ρυθμισμένες και κάπως πιο ασφαλείς αγορές των ΗΠΑ.

Η Ελλάδα επηρεάζεται και από τις δύο αυτές τάσεις, τις οποίες ενδυνάμωσε με ορισμένα δικά της χαρακτηριστικά: το Χρηματιστήριο Αθηνών είναι ρηχό, άρα με σχετικά λίγες συναλλαγές μπορεί να προκληθεί πολύ θεματικό αποτέλεσμα, ενώ και η περιπέτεια της χώρας μέσα στην κρίση κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει, άρα κάθε αναζωπύρωση του «κινδύνου Ευρώπη» φουντώνει πρώτα και πιο έντονα τον «κίνδυνο Ελλάδα».

Στο ιδιαίτερα ευαίσθητο και ασταθές αυτό πεδίο προστέθηκαν, αμέσως πριν από τις μέρες της μεγάλης πτώσης, οι ενέργειες ή οι μη ενέργειες που ήδη αναφέρθηκαν -στο πολιτικό, πολιτειακό και «μνημονιακό» επίπεδο-, μεγεθύνοντας έτσι, σχεδόν φυσιολογικά, τις συνέπειες της διεθνούς αναστάτωσης.

Όπως η πτώση των διεθνών χρηματιστηρίων δεν οφείλεται, ούτε σηματοδοτεί μια εμφανή, και πάντως όχι πρωτοφανέρωτη, χειροτέρευση της παγκόσμιας οικονομίας, ούτε αναδεικνύει έλλειψη πρωτοβουλιών σε ρυθμιστικό επίπεδο (αντίθετα, επί ελληνικής προεδρίας ολοκληρώθηκε ένας βαθύς κύκλος αλλαγών που χαρακτηρίζεται από τις ίδιες τις αγορές ως «ρυθμιστικό τσουνάμι»…), έτσι και η περιδίνηση του ελληνικού χρηματιστηρίου δεν οφείλεται και πάντως δεν θέτει εν αμφιβόλω επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας, όπως τη δημοσιονομική προσαρμογή, την παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων, ακόμα και την ήδη επελθούσα (από τον Απρίλιο) έξοδο στις αγορές.
Ποια τα μαθήματα για την Ελλάδα από αυτήν την κρίση μέσα στην κρίση;

Εδώ ταιριάζει η προαναγγελθείσα λέξη-κλειδί: καθαρότητα. Για να ξαναμπεί η Ελλάδα, με όλες της τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες, μέσα στον «μεγάλο κύκλο» που κινεί τις αγορές, για να πεισθούν (ξανά, αλλά σχεδόν εξυπαρχής) οι αγορές ότι οι δυσκολίες και οι ιδιαιτερότητες δεν είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε ανατροπές και επαναβυθίσεις, απαιτείται ευκρινής και ειλικρινής προσανατολισμός.

Με δύο αιχμές: τον τρόπο αρχιτεκτόνισης και τις εσωτερικές λεπτομέρειες και διευθετήσεις της «μεταμνημονιακής μέρας», όπως και όποτε έλθει αυτή, και τη στάση των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων, στο σημερινό και στον όποιο άλλο συσχετισμό τους, έναντι των συμφωνημένων με τους εταίρους δανειστές μας.

Σε μεγάλο βαθμό το δεύτερο -ας το ονομάσουμε «κοινή εθνική στάση»- εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πρώτο - από το πώς θα επανασχεδιασθεί και θα παρουσιαστεί διεθνώς η «μεταμνημονιακή μέρα», της οποίας η πρόσφατη χρηματιστηριακή αναστάτωση έδειξε τις σημαντικές ατέλειες και αντιφάσεις. Με μια αυτονόητη προσθήκη: δεν μπορεί να υπάρξει η παραμικρή πειστικότητα και καθαρότητα αν οι απολύτως φυσιολογικές διαφωνίες περιβληθούν τον μανδύα της θεσμικής αμφισβήτησης ή ακόμα χειρότερα της πρόθεσης ανατροπής - αυτό είναι το πρώτο και, σε πολιτικό επίπεδο, σημαντικότερο μάθημα της αναστάτωσης.

Το δεύτερο μάθημα είναι πιο τεχνικό - η ανάγκη να ληφθούν μέτρα είναι πιο εμφανής από το είδος των μέτρων. Το ξεκαθάρισμα πρέπει να γίνει σε πολλά επίπεδα. Αφού πρόθεση είναι η (ταυτόχρονη με την ευρωπαϊκή αλλά πρόωρη ως προς το ΔΝΤ) απεμπλοκή και από τη σχέση (και το δάνειο) με το ΔΝΤ, ποιος θα καλύψει και με ποιον θα συμφωνηθούν οι όροι αυτής της υπέρβασης; Με το ίδιο το ΔΝΤ, ή με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενεργώντας ως οιονεί θεματοφύλακας των συμφερόντων όλης της «τρόικας»; Και αν, όπως θα ήθελε η λογική της καθαρότητας και δεν αποκλείει και το ίδιο το ΔΝΤ, γίνει το δεύτερο, τότε ποιο είναι το πιο κατάλληλο εργαλείο από την «εγγυητική εργαλειοθήκη», υπάρχουσα ή υπό διαμόρφωση, των ευρωπαϊκών θεσμών; Μια «προληπτική χρηματοδοτική συνδρομή» (PLCC), ως δίχτυ ασφαλείας σε περίπτωση που χρειασθεί, και με επίπεδο εποπτείας παρόμοιο με το τωρινό (παροχή όλων των πληροφοριών, υποχρεώσεις ασκήσεων προσομοίωσης και διευκόλυνσης ελέγχων από την Ελλάδα), χωρίς όμως τη σημερινή περιοδικότητα των ελέγχων (τακτικές αντί τρίμηνες επιθεωρήσεις); Μια «ενισχυμένη πιστωτική γραμμή» (ECCL), με δυνατότητα υπαγόρευσης διορθωτικών ή άλλων μέτρων εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά με πιο χαλαρή ερμηνεία των κανόνων του ελλείμματος και του χρέους; Ή η διαμόρφωση μιας νέας συμφωνίας-πλαισίου για τις υποχρεώσεις της Ελλάδας στη νέα κατάσταση, με ιδιαίτερη έμφαση στη συνέχιση και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων;

Ό,τι και να επιχειρηθεί, πάντως, πρέπει να επιχειρηθεί μετά από μεγάλο ζύγισμα αλλά με την όσο το δυνατόν ευρύτερη πολιτικοκοινωνική στήριξη. Η οποία δεν μπορεί παρά να ξεκινά από τη συνειδητοποίηση ότι κάποιου είδους «επιτήρηση», και μάλιστα όχι ουδέτερη, θα συνεχιστεί, αλλά, αν οι όροι της είναι οι καλύτεροι δυνατοί για τη χώρα, αυτό δεν θα σημάνει ούτε (περαιτέρω) κάμψη της εθνικής κυριαρχίας, ούτε ασφαλώς εθνική οπισθοχώρηση.
Ποια μπορεί να είναι τώρα η πορεία;

Το ελληνικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα πρέπει συνεπώς να αρχίσει (αμέσως) να σχεδιάζει πάνω σε τρία δεδομένα: η βασική κατεύθυνση ολοκληρωμένης -και σε σχέση με το ΔΝΤ- εξόδου από το μνημόνιο δεν είναι ανάγκη να αλλάξει, η έξοδος αυτή όμως θα είναι αναγκαστικά όχι μονομερής αλλά συμφωνημένη και μέρος της συμφωνίας θα είναι η συνέχιση της λήψης μέτρων και η συνέχιση της επιτήρησης, όσο πιο πολύ δημιουργηθεί ένα νέο πλαίσιο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Ελλάδας και με χωνεμένη την εμπειρία από τις πολλές, ένθεν κακείθεν, αστοχίες του τωρινού προγράμματος, και όσο πιο πολύ αυτό το νέο πλαίσιο το «οικειοποιηθεί» η πολιτική εξουσία, τόσο περισσότερες θα είναι οι πιθανότητες να δημιουργηθούν οι συνθήκες της αναγκαίας οικονομικής, και όχι μόνο, ανάπτυξης μετά από τόσα χρόνια ύφεσης. Ανάπτυξης που ήταν και θα είναι, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, το μόνο επιχείρημα έναντι των αγορών.

Η εμπειρία της τριήμερης χρηματιστηριακής αναστάτωσης έδειξε ότι τα βήματα, εκτός από καθαρά, πρέπει να γίνονται και ένα-ένα. Μπροστά μας υπάρχουν τρία καθοριστικά γεγονότα: η επισημοποίηση των αναγκών των συστημικών τραπεζών (26 Οκτωβρίου) μετά τα πανευρωπαϊκά stress tests, η ολοκλήρωση του παρόντος κύκλου αξιολόγησης της τρόικας (μέσα Νοεμβρίου) για την ανάδειξη της κατάστασης και των αναγκών της ελληνικής οικονομίας στο παρά ένα της εξόδου από το μνημόνιο, η βασισμένη πάνω σε αυτές τις διαπιστώσεις διαπραγμάτευση και εκπόνηση της συμφωνίας-πλαισίου για τον τρόπο στήριξης και επιτήρησης της Ελλάδας στη «μεταμνημονιακή», αλλά όχι οριστικά εκτός κρίσης εποχή.

Ειδικά για τον χώρο των αγορών κεφαλαίου, όπου δεν είναι δυνατόν να ανατραπούν από τη μια μέρα στην άλλη ούτε η ρηχότητα του ελληνικού χρηματιστηρίου, ούτε η σχετική δυσπιστία απέναντι στις (δημόσιες ή εταιρικές) ομολογιακές εκδόσεις, ούτε η «επιθετική» συμπεριφορά των κατά το πλείστον «βραχυπρόθεσμων» ξένων επενδυτών-funds, η έννοια του «πολιτικού ρίσκου» θα συνεχίσει να υφίσταται. Θα λάβει, όμως, μια πιο καλοήθη -πιο «φυσιολογική», αφού αυτός είναι ο τρόπος που φαντασιωνόμαστε πλέον το μέλλον της χώρας μας- μορφή, αν πατήσει πάνω σε μια ευρύτερη πολιτική συμφωνία για τον προσανατολισμό της Ελλάδας. Ώστε, σιγά-σιγά η χώρα να ξαναμπεί σε «πεδίο αποδοχής» (rated territory - το οποίο συγκροτείται τόσο από τη γενική εικόνα όσο και από το ειδικό rating) από τις ίδιες αγορές.

Ετσι ώστε, την επόμενη φορά που θα υπάρξει χρηματιστηριακή αναταραχή να είναι πιο ευκρινής η διάκριση ανάμεσα στην εντελώς φυσιολογική διακύμανση (volatility) και στην πολύ επικίνδυνη θεσμική ανασφάλεια (uncertainty). Και μήπως έτσι διευκολυνθεί η επιλογή του δρόμου της ψυχραιμίας.

* Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, μέλος του Προεδρείου της Ευρωπαϊκής Αρχής Κεφαλαιαγορών.

Στα γρανάζια της γραφειοκρατίας παραμένουν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Από τα οκτώ χρόνια αναμονής για την επέκταση ενός καταστήματος, στις επενδύσεις που τελείωσαν, αλλά περιμένουν την... επιδότηση. Οι τρικλοποδιές στα start ups και οι πονοκέφαλοι των εξαγωγέων.
Επιχειρήσεις στη δίνη της... ελληνικής τρέλας!-Πώς μπαίνουν «τρικλοποδιές» στην ανάκαμψη

Προ ολίγων ημερών η σερραϊκή γαλακτοβιομηχανία Κρι Κρι ΚΡΙ +1,12% εγκαινίασε τη νέα μονάδα της που κόστισε 20 εκατ. ευρώ. Από αυτά, τα 10,5 εκατ. προήλθαν από τα χρήματα που έλαβε ως αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία -σ.σ. το παλαιό εργοστάσιό της κάηκε παραμονές Χριστουγέννων- και τα υπόλοιπα από ίδια κεφάλαια. Το νέο εργοστάσιο γιαουρτιού, διπλάσιας παραγωγικής δυναμικότητας σε σχέση με το παλαιό, λειτουργεί ήδη από τα μέσα του Αυγούστου. Ως εδώ τα πράγματα είναι γνωστά.

Το ενδιαφέρον για την εν λόγω επένδυση είναι ότι ενώ έχει ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο η εταιρεία, κατά δήλωση του προέδρου της Παναγιώτη Τσινάβου, δεν έχει λάβει ούτε την προκαταβολή της ενίσχυσης από αυτόν παρά το γεγονός ότι το εργοστάσιο έχει ολοκληρωθεί. Και αυτό γιατί όπως ανέφερε ο κ. Τσινάβος το κράτος δεν έχει λεφτά. Για την Ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η συνολική ενίσχυση ανέρχεται σε 30% του ενισχυόμενου κόστους. Δηλαδή, το ύψος της προσδοκώμενης επιχορήγησης επί του υποβληθέντος επενδυτικού σχεδίου ανέρχεται σε 6,008 εκατ. ευρώ περίπου.

Αυτό δεν είναι το μοναδικό παράδοξο που έχει να αντιμετωπίσει το ελληνικό επιχειρείν. Οι ιστορίες τρέλας που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι επιχειρηματίες είναι καθημερινές. Από την καταβολή της ενίσχυσης που έχει ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (περίπτωση ΚΡΙ ΚΡΙ), μέχρι την έκδοση άδειας λειτουργίας για ένα μοντέλο καταστήματος ή ακόμη την επέκταση που προσπαθεί τα τελευταία οκτώ χρόνια (σ.σ. καλά διαβάζετε) να υλοποιήσει στο κατάστημά της στον Πύργο η εταιρεία Μετρό ΑΕΒΕ.

Την ώρα λοιπόν που το υπουργείο Ανάπτυξης προωθεί εκ νέου την αλλαγή του αναπτυξιακού νόμου και η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί διακαώς να δείξει ότι οι μεταρρυθμίσεις που έχει ψηφίσει έχουν αντίκρισμα, η πραγματικότητα μας προσγειώνει όλους ανώμαλα. Αποδεικνύοντας αφενός την ανεπάρκεια σύνδεσης των κρίκων στην αναπτυξιακή αλυσίδα και αφετέρου ότι το σύστημα έχει μείνει αρκετές δεκαετίες πίσω. Ή όπως υποστηρίζει στέλεχος της αγοράς είναι χειρότερα απ' ό,τι στη δεκαετία του '80.

Η περίπτωση της Κρι Κρι ΚΡΙ +1,12% δυστυχώς δεν είναι η μοναδική. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα γραφειοκρατικής τρέλας που καλείται να αντιμετωπίσει μια επιχείρηση στην Ελλάδα είναι η περίπτωση της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Cash & Carry Μετρό που για μια επέκταση σε υπάρχον κατάστημα περιμένει ήδη 8 χρόνια. Πριν από οκτώ χρόνια, εν έτει 2006, η Μετρό αποφάσισε να επεκτείνει το κατάστημα Cash & Carry που διατηρεί από το 1998 στον Πύργο Ηλείας. Οκτώ χρόνια μετά η υπόθεση πλέον έχει φτάσει στην Πολεοδομία του Πύργου, απ' όπου η αλυσίδα περιμένει να λάβει τις απαραίτητες άδειες για να προχωρήσει την επέκταση.

Επειδή όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ο διευθύνων σύμβουλος της ΜΕΤΡΟ Αριστοτέλης Παντελιάδης αισιοδοξεί ότι αν όχι εφέτος, την επόμενη χρονιά θα λάβει το πράσινο φως και θα πραγματοποιηθεί η επέκταση. Απάντηση για το πού έχει κολλήσει η συγκεκριμένη επένδυση δεν μπορεί να δώσει ούτε ο κ. Παντελιάδης, ο οποίος απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Euro2day.gr ανέφερε «δεν μας λείπει κάτι, ούτε μας έχουν ενημερώσει αρμοδίως ότι λείπει κάποιο χαρτί. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη γραφειοκρατία».

Στην περίπτωση της οικογένειας Τεριζάκη από τη Χίο η παραγωγική της επένδυση κόλλησε για 190.000 ευρώ. Η οικογένεια Τεριζάκη διέθετε την ιδέα, έκανε την έρευνα, συγκέντρωσε το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων αλλά τις έλειπαν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ (ο ΦΠΑ της όλης επένδυσης) για να δημιουργήσει τη Stella Mare. Οι τράπεζες δεν μπόρεσαν να καλύψουν το κενό και τα διάφορα προγράμματα και επιδοτήσεις δεν ξεκλείδωσαν πόρους με αποτέλεσμα η όλη επιχείρηση να κινδυνέψει να μείνει στα σχέδια. Στους πρώτους μήνες του 2014, η οικογένεια Τεριζάκη -σ.σ. δημιουργεί μια πρότυπη και καινοτόμο μονάδα φιλετοποίησης νωπών ψαριών και κονσερβοποίησής τους με βιολογικές πρώτες ύλες- προχώρησε τελικώς σε επένδυση 1,66 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία της πρότυπης μονάδας της αφού κατάφερε να βρει τα 190.000 ευρώ που της έλειπαν, κερδίζοντας το επιχειρηματικό βραβείο που έχει θεσπίσει η Ελληνική Πρωτοβουλία.
Στο περίμενε και οι εξαγωγικές επιχειρήσεις

Εδώ και ένα χρόνο οι προτάσεις που έχουν υποβάλει περισσότερες από 1.000 εξαγωγικές επιχειρήσεις στο Πρόγραμμα Εξωστρέφεια Ανταγωνιστικότητα ΙΙ παραμένουν στον πάγο. Και αυτό γιατί πολύ απλά εδώ και ένα χρόνο εξετάζονται οι ενστάσεις. Σε μια κανονική χώρα αυτό το θέμα θα λυνόταν αμέσως, σε διάστημα 2 το πολύ 3 μηνών και θα εκταμιεύονταν τα χρήματα, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι 70 εκατ. ευρώ.

Σοβαρά προβλήματα υπάρχουν και στην ένταξη εξαγωγικών εταιρειών στο πρόγραμμα της ΕΤΕπ (Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων) για τη στήριξη Μικρομεσαίων και Μεσαίων Επιχειρήσεων με παροχή εγγυήσεων για συναλλαγές διεθνούς εμπορίου. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς μέχρι τον Μάρτιο του 2014 είχαν εκταμιευθεί μόλις 50 εκατ. ευρώ από τα 500 εκατ. που είναι συνολικά το πρόγραμμα. Ο λόγος είναι ότι με βάση τα τραπεζικά κριτήρια ακυρώνεται επί της ουσίας η συμμετοχή των ΜμΕ στο πρόγραμμα.
Η περίπτωση των start ups

Στη λεγόμενη νεοφυή επιχειρηματικότητα, που παγκοσμίως κερδίζει έδαφος, το ελληνικό περιβάλλον υστερεί. Εκτός από τις αδυναμίες της οικονομίας, την απουσία χρηματοδοτικών πόρων κτλ, το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο αρκετές φορές τις εμποδίζει να αναπτυχθούν. Είναι χαρακτηριστικό πως οι επιχειρηματίες του χώρου ζητούν πλήρη αλλαγή φορολογικής αντιμετώπισης, μια και παντού στον κόσμο έχουν θεσπιστεί ειδικές απαλλαγές.

«Ακόμη κι αν βρεθεί επενδυτής να τοποθετηθεί σε ελληνική start up, το 50% των κεφαλαίων θα έχει καταναλωθεί σε διάφορες εισφορές και φορολογικές επιβαρύνσεις πριν φτάσει στο ταμείο της επιχείρησης. Δεδομένου ότι οι επενδύσεις στις νεοφυείς εταιρείες είναι υψηλού ρίσκου, παγκοσμίως έχουν δοθεί φορολογικά κίνητρα σε επενδυτές και επιχειρηματίες» σημειώνει παράγοντας της αγοράς των νεοφυών επιχειρήσεων.

Στη Silicon Valley αλλά και στο Iσραήλ, δύο από τα σημαντικότερα κέντρα ανάπτυξης νεοφυών επιχειρήσεων, δεν νοείται φορολόγηση του angel investor (άγγελος επενδυτής, ο οποίος συνήθως τοποθετείται στην πολύ πρώιμη φάση δημιουργίας μιας επιχείρησης). Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πλαίσιο για την υποδοχή τέτοιων επενδύσεων, οι οποίες μπορεί να προέρχονται από φορείς ή φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν συστήσει εταιρεία (π.χ. την παρέα ή την οικογένεια του επιχειρηματία).

Σε αγορές ανάπτυξης για τις νεοφυείς επιχειρήσεις, μάλιστα, υφίστανται ειδικές ρυθμίσεις για τη φορολογική ασυλία διάρκειας 1-3 ετών και ο φορολογικός έλεγχος γίνεται αργότερα, επί του αποτελέσματος που παρουσίασαν οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Σημειώνεται ότι αντίστοιχη πρόταση είχε υποστηρίξει μόλις την άνοιξη και ο τέως Γ.Γ.Δ.Ε., Χάρης Θεοχάρης.

Στο Ισραήλ δημιουργήθηκαν επίσης δεκάδες funds με δημόσιους πόρους τα οποία χρηματοδότησαν με απλές και σύντομες διαδικασίες εκατοντάδες νεοφυείς επιχειρήσεις, δεδομένο που για πολλούς υπήρξε η θεμέλιος λίθος ώστε σήμερα το Ισραήλ να αποκαλείται «Start Up Nation». Σύμφωνα με την Arya Matalon, γκουρού των επενδύσεων σε νεοφυείς επιχειρήσεις, πριν από 20 χρόνια το Ισραήλ εξήγε περισσότερα πορτοκάλια απ' ό,τι software, ενώ σήμερα η σχέση μεταξύ τους έχει ανατραπεί πλήρως.

Στη Νότια Κίνα, όπου στήνονται επίσης ειδικές θερμοκοιτίδες για την ανάπτυξη των start ups, δημιουργούνται ειδικά γραφεία υποδοχής, όπου παρέχονται συμβουλές για το στήσιμο και την ανάπτυξη νεοφυών επιχειρήσεων, υπηρεσίες διασύνδεσης με funds και φορείς χρηματοδότησης, ενώ προσφέρονται διάφορες φοροαπαλλαγές αλλά και βασικές υποδομές στους επίδοξους επιχειρηματίες.

Στην Ελλάδα, είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και μη τεχνολογικές start ups αντιμετωπίζονται σαν... UFO από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Ο κ. Δημήτρης Κουτσολιούτσος της Farmers Republic επί 6 μήνες περίμενε να κατηγοριοποιηθεί με βάση τα ΚΑΔ, ώστε να αρχίσει να δραστηριοποιείται τόσο σε φυσικό χώρο (κλειστές αγορές προϊόντων) όσο και ηλεκτρονικά μέσω του ομώνυμου e-shop. Επίσης για να λειτουργήσει η στεγασμένη αγορά του, η οποία έχει μεταφερθεί εδώ και λίγες ημέρες σε νέο χώρο στη Νέα Ερυθραία, χρειάσθηκαν περισσότερες από 5 διαφορετικές άδειες.

Όμιλο επεξεργασίας νερού στο Λουξεμβούργο δημιουργεί η Unibios
Εκτύπωση σελίδας
Αποθήκευση σελίδας
Αποστολή με e-mail
Προσθήκη στο αρχείο
Μέγεθος κειμένου

Τη διαδικασία μεταβίβασης όλων των θυγατρικών του ομίλου, που δραστηριοποιούνται στον τομέα επεξεργασίας νερού, στη θυγατρική της Watera International με έδρα στο Λουξεμβούργο ξεκινά η Unibios, στο πλαίσιο της υλοποίησης της στρατηγικής της για την ανάπτυξη και επέκταση των διεθνών δραστηριοτήτων του ομίλου στον τομέα της επεξεργασίας νερού.

Έτσι δημιουργείται ο Όμιλος Watera International με έδρα στο Λουξεμβούργο (που θα ανήκει κατά 100% στην εισηγμένη Unibios), που επικεντρώνεται αποκλειστικά στον επίκαιρο και αναπτυσσόμενο τομέα του νερού.

Ο Όμιλος Watera International θα επιδιώξει την διεθνή ανάπτυξη του ιδιόκτητου εμπορικού σήματος Watera που έχει ήδη κατοχυρωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε πολλές άλλες χώρες. Επιπρόσθετα, ο Όμιλος Watera International μπορεί να προσελκύσει σημαντικό ενδιαφέρον για στρατηγικές και επενδυτικές συνεργασίες με αποτέλεσμα να επωφεληθεί αντίστοιχα η εισηγμένη Unibios.

Οι παραπάνω εξελίξεις σε συνδυασμό με την σημαντική δραστηριοποίηση του Ομίλου Watera International στην διεθνή αγορά θέτουν εκ των πραγμάτων την Watera International σε ανταγωνιστική θέση έναντι του Διεθνούς Ομίλου Κάλλιγκαν. Σε συνέχεια αυτών των εξελίξεων, τα δύο μέρη επιδιώκουν αμοιβαία την διευθέτηση και τακτοποίηση του πλαισίου των συμβάσεων και σχέσεων μεταξύ των θυγατρικών εταιριών του Ομίλου Watera International που σχετίζονται με την Διεθνή Κάλλιγκαν και της διεθνούς Κάλλιγκαν. Παράλληλα, στα πλαίσια αυτά, ο Όμιλος Watera, ανέθεσε σε διεθνούς κύρους νομικούς συμβούλους να αναδείξουν τον αντισυμβατικό χαρακτήρα πράξεων και παραλείψεων του Ομίλου Κάλλιγκαν, με στόχο να διασφαλίσει πλήρως τα συμφέροντα της Unibios Συμμετοχών.

Σημειώνεται ότι οι συναλλαγές που αναφέρονται παραπάνω αφορούν σε εταιρίες που ανήκουν κατά 100% στον όμιλο Unibios, δεν επέρχεται καμία αλλαγή στους τελικούς δικαιούχους (beneficial owners) και αφορούν σε εσωτερική αναδιοργάνωση του Ομίλου. Επίσης με βάση τους νόμους του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, έχει ήδη ανατεθεί σε εξειδικευμένη διεθνή εταιρία χρηματοοικονομικών συμβούλων η αποτίμηση του συνόλου των θυγατρικών εταιριών του ομίλου Unibios που δραστηριοποιούνται στο κλάδο του νερού όπως προβλέπεται από την σχετική νομοθεσία του Λουξεμβούργου και που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την διεκπεραίωση των παραπάνω συναλλαγών.

Με δεδομένη την πορεία του Διεθνούς Ομίλου Κάλλιγκαν, που χαρακτηρίστηκε από συχνές αλλαγές μετοχικής σύνθεσης και ανησυχίες για τις προοπτικές του, ο Όμιλος Unibios έχει ήδη λάβει μέτρα πρόνοιας ώστε να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη που θα επηρέαζε την δραστηριότητα του σε σχέση με τον Διεθνή Όμιλο Κάλλιγκαν. Σημειώνεται πάντως, για κάθε ενδεχόμενο, ότι η αναπόσβεστη αξία των εμπορικών σημάτων της Κάλλιγκαν όπως αναφέρεται στα λογιστικά βιβλία του Ομίλου ανέρχεται σε 214,000 ευρώ περίπου και ότι οι αγορές του Ομίλου από τον Όμιλο Κάλλιγκαν κατά το 2013 ανήλθαν σε περίπου 120,000 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, με βάση αυτή την στρατηγική και εν όψει όλων όσων αναφέρονται παραπάνω εκτιμούμε ότι οι περιγραφείσες εξελίξεις βραχυπρόθεσμα δεν θα έχουν σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο στον Όμιλο Unibios ενώ μεσομακροπρόθεσμα οι αλλαγές αυτές θα έχουν σημαντική θετική συνεισφορά στην διεθνή του ανάπτυξη.


Πηγή:www.capital.gr

ΓΙAΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦAΚΗΣ
⌂Αρχικη σελιδαΕγγραφη στο RSS Feed
Το δράμα του ελεγκτή της ΕΚΤ

Με αφορμή τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για τα αποτελέσματα των stress tests των τραπεζών, αποκτά ένα ακόμα πιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον το άρθρο του καθηγητή Γιάννη Βαρουφάκη στο HOT DOC που κυκλοφορεί, για τον τρόπο που τελικά τα πορίσματα παίρνουν «σάρκα και οστά»… Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο:

Του Γιάννη Βαρουφάκη

18η Οκτωβρίου 2014

Φανταστείτε το δράμα του να είσαι έντιμος υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και να σε έχουν στείλει στην Αθήνα να ελέγξεις τα λογιστικά βιβλία των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών. Κατ΄αρχάς, γνωρίζεις πως δεν χρειάζεται να πασχίσεις ιδιαίτερα για να καταλήξεις στο συμπέρασμα πως το πόρισμά σου, αν είναι να πεις την αλήθεια, είναι προδιαγεγραμμένο: τράπεζες με βιβλίο δανείων από τα οποία τουλάχιστον το ένα τρίτο είναι μη εξυπηρετούμενα (κοινώς έχουν σκάσει) έχουν πτωχεύσει. Τελεία και παύλα.

Μπορείς όμως να γράψεις ένα τέτοιο πόρισμα; Θα πέσουν να σε φάνε οι ίδιοι οι προϊστάμενοί σου στην Φραγκφούρτη. Ο λόγος απλός: Έστω ότι βγαίνει αυτό το πόρισμα για μια τράπεζα στην Γερμανία ή στην Ολλανδία. Τότε το δημόσιο, όπως έχει κάνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, θα αναλάβει την εξυγείανση της εν λόγω τράπεζας, φορτώνοντας το κόστος στον φορολογούμενο. Άγαρμπο και άδικο αλλά εφικτό, δεδομένου ότι το γερμανικό ή το ολλανδικό κράτος έχουν περιθώριο να δανειστούν χωρίς το δημόσιο χρέος τους να θεωρηθεί, όπως το δικό μας, μη βιώσιμο.

Στην δική μας όμως περίπτωση, ένα τέτοιο πόρισμα δύο καταλήξεις μπορεί να έχει. Η μία είναι να πρέπει το πτωχευμένο κράτος μας να βαθύνει την πτώχευσή του, δανειζόμενο κι άλλα ποσά υπέρ των τραπεζών. Η άλλη είναι μια «λύση» Κυπριακού στυλ που προβλέπει η δήθεν Τραπεζική Ενοποίηση (που υπέγραψε ο κ. Στουρνάρας όσο ήταν ακόμα υπουργός οικονομικών), με κουρέματα των τραπεζικών καταθέσεων άνω του ποσού των εκατό χιλιάδων ευρώ, με περιορισμούς στις αναλήψεις όλων των υπόλοιπων, με επαναφορά των περιορισμών εξαγωγής «συναλλάγματος» και ελέγχων στα σύνορα της χώρας. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή.

Και στις δύο περιπτώσεις όμως καταρρέει η στρατηγική του τριγώνου Βερολίνου-Φραγκφούρτης-Αθηνών για καλλιέργεια της εντύπωσης ότι η Ελλάς βγαίνει από την κρίση (μέσω της δημιουργίας μιας διπλής φούσκας στην αγορά ομολόγων και στο Χρηματιστήριο). Πως μπορεί ο άμοιρος υπάλληλος της ΕΚΤ να σηκώσει στους ώμους του αυτό το βάρος; Να γιατί, όπως θα δούμε στο τέλος του μήνα, η έκθεση της ΕΚΤ για τις ελληνικές τράπεζες θα τις βγάλει καθαρές: επειδή η τιμιότητα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την στρατηγική της ΕΚΤ, του Βερολίνου και της συγκυβέρνησης.

Όμως επιτρέψτε μου συνεχίσω για λίγο επικεντρωνόμενος στο δράμα του τίμιου ελεγκτή της ΕΚΤ. Του ζήτησαν, και αποδέχθηκε, να κάνει τα στραβά μάτια στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Όχι όμως και να μην ελέγχει, να μην βλέπει, τίποτα. Με σκοπό να ανεβάσει λίγο το ηθικό του, αρχίζει να κοιτά τα λογιστικά βιβλία των τραπεζών όσο πιο προσεκτικά μπορεί, τουλάχιστον να διαπιστώσει αν τα υπόλοιπα δάνεια και κεφάλαια (πέραν των κόκκινων και μη εξυπηρετούμενων) είναι όπως λένε ότι είναι. Κάποια στιγμή, το μάτι του πέφτει σε κάτι ενδιαφέρον στα βιβλία της Τράπεζας Πειραιώς της οποίας τα κιτάπια αναφέρουν πως, στο πρώτο εξάμηνο του 2014, ο τζίρος της ήταν 1374 εκατομμύρια ευρώ. Μέσα σε αυτά, ο καλός ελεγκτής βλέπει πως συγκαταλέγονται 144 εκατομμύρια τα οποία, σύμφωνα με τα έγγραφα της ίδιας της τράπεζας, προέρχονται από «κέρδη προερχόμενα από την αντικατάσταση ενός από δύο δάνεια που εξαγοράστηκαν από την MIG(Marfin Investment Group)μέσω ενός μετατρέψιμου ομολόγου έκδοσης της MIG.»(*)

Αρχικά, ο ελεγκτής μας εντυπωσιάζεται ευχάριστα. Φαντάζεται ότι η MIG είναι ένα γκρουπ επιχειρήσεων που μπόρεσε να αντλήσει από τις αγορές νέα κεφάλαια 144 εκατομμυρίων ευρώ εκδίδοντας ένα νέο μετατρέψιμο ομόλογο ώστε να αποπληρώσει τα τραπεζικά δάνεια που έλαβε από την Πειραιώς και τα οποία η Πειραιώς είχε ήδη διαγράψει ως μη εξυπηρετούμενα. Μέγιστη επιτυχία!

Για να σιγουρευτεί ότι έτσι έχουν τα πράγματα ρωτάει από εδώ και από εκεί για να μάθει περισσότερα. Το πρώτο που μαθαίνει, το οποίο τον κάνει να υποψιαστεί ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα, είναι ότι η MIGείναι κάτι σαν εταιρεία-ζόμπι στην οποία κανείς σοβαρός επενδυτής δεν θα εμπιστευόταν, στην σημερινή της κατάσταση, τόσα χρήματα. Ψάχνοντας ακόμα περισσότερο, ο ελεγκτής μας ανακαλύπτει κάτι που τον κάνει να πέσει από τα σύννεφα: καταλαβαίνει πως το νέο ομόλογο των 144 εκατομμυρίων το εξέδωσε και το αγόρασεταυτόχρονα η ίδια η Τράπεζα Πειραιώς. Ξάφνου τα 144 εκατομμύρια αποδεικνύονται πως δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παραπέτασμα καπνού. Κάτι σαν να γράψω σε ένα χαρτί πως χρωστώ στον κάτοχο του χαρτιού αυτού 144 εκατομμύρια και κατόπιν να συνάψω μια συμφωνία με τον... εαυτό μου ότι θα αγοράσω από... εμένα αυτό το χαρτί των 144 εκατομμύρια. Τέλος, ανακοινώνω περιχαρής στην υφήλιο ότι άντλησα από... την αγορά 144 εκατομμύρια, τα οποία μάλιστα βάζω τους λογιστές μου να τα προσθέσουν στον φετεινό μου τζίρο!

Άλλη μια φορά: Φανταστείτε τον έντρομο υπάλληλο της ΕΚΤ και συμμεριστείτε τον πόνο του. Το δήθεν αυτό περιουσιακό στοιχείο της Τράπεζας Πειραιώς το είδε τυχαία. Πόσα άλλα τέτοια κρύβονται στα βιβλία της καλής τράπεζας αλλά και των υπόλοιπων τραπεζών της χώρας; Τι πρέπει να κάνει; Να συνεχίσει να ψάχνει; Κι αν βρει πολλές τέτοιες μαύτες τρύπες, οι οποίες προσποιούνται πως είναι ζεστό χρήμα, πως θα το πει στην Φραγκφούρτη; Πως θα τον αντιμετωπίσουν οι προϊστάμενοί του όταν θα επιστρέψει στο γραφείο του; Θα τον ξανα-εμπιστευτούν με μια τέτοια ελεγκτική αποστολή; Ή θα τον χαρακτηρίσουν «προβληματικό», καταδικάζοντάς τον σε κάποια τρίτης διαλογής γραφειοκρατική αγγαρεία για το υπόλοιπο της ζωής του;

(*) Η ακριβής έκφραση όπως αναφέρεται στα έγγραφα της Τράπεζας Πειραιώς είναι η εξής: «gain resulting from the replacement of one the two acquired loans of Marfin Investment Group (MIG) companies with a convertible bond inssued by MIG»

(**) Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού, καταγράφω τα εξής από τα επίσημα στοιχεία που έχει αναρτήσει η MIGστην ιστοσελίδα της (βλ. http://www.marfininvestmentgroup.com/en/annual-quarterly-results/2014):

(α) Το 2013 τα περιουσιακά της στοιχεία ανέρχονταν στα 2,3 δις ευρώ ενώ οι υποχρεώσεις της στα 2,5 δις ευρώ – μια καθαρή περίπτωση αρνητικής θέσης. (β) Όλες οι βασικές επιχειρήσεις που απαρτίζουν την MIGείχαν ζημίες, το 2013 και το πρώτο εξάμηνο του 2014, κάποιες εκ των οποίων είναι μεγάλες.

(γ) Από τα επίσημα χρέη της MIG που ανέρχονται στο 1,8 δις, τα 831 εκατομμύρια έχουν ανακηρυχθεί, επισήμως, μη εξυπηρετούμενα. Δηλαδή, είναι στην διακριτική ευχέρεια των δανειστών της MIGνα της κατεβάσουν τα ρολλά όποτε αποφασίσουν.

(δ) Η εταιρεία λογιστικών ελέγχων που προσέλαβε η ίδια η MIGγια να διαπιστώσει την πραγματική της κατάσταση (η εταιρεία Grant Thornton), αναφερόμενη στην αρνητική αξία της MIG (την οποία ανεβάζει στα μείον 982 εκατομμύρια ευρώ), λέει «πρόκειται για δεδομένο που καταδεικνύει την ύπαρξη ασάφειας για την δυνατότητα του γκρουπ να συνεχίσει ως βιώσιμος οργανισμός». Με απλά λόγια, το πόρισμα λέει σαφώς πως η MIG δεν έχει την απαραίτητη ρευστότητα, ούτε και την δυνατότητα να ανταπεξέρχεται στις τρέχουσες υποχρεώσεις της. Ο ορισμός μιας εταιρείας ζόμπι!

Του Νικ. Αρ.
Φαίνεται τελικά ότι η στρατηγική του «φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης»...
έχει αρχίσει (ευτυχώς) να μην αποδίδει τους παλιούς πλουσιοπάροχους καρπούς.

Τροφή για τις παραπάνω σκέψεις δίνει ένα πρόσφατο σχετικό κρούσμα, το οποίο εντάσσεται στη λογική «χτυπάμε το σαμάρι να ακούσει το γαϊδούρι».

Και αναφέρομαι στην αγωγή των ομίλων Silcio-Κοπελούζου εναντίον του ενημερωτικού site euro2day: η πρώτη πλευρά, κινούμενη δικαστικά, αξίωνε συνολική αποζημίωση 6 εκατ. ευρώ από το portal για εξύβριση και αναληθή γεγονότα. Δεν θα μπω στη νομική ουσία του πράγματος, δεν είμαι νομικός, ούτε και στη δημοσιογραφική, δεν είμαι δημοσιογράφος.

Από όσο καταλαβαίνω, το site, μετά από δημοσιογραφική έρευνα, εξέφρασε προβληματισμό για το κατά πόσο η συμμαχία μιας ιδιωτικής επιχείρησης –του ομίλου Κοπελούζου- με τη ΔΕΗ –η οποία αν και ανώνυμη εταιρεία, παραμένει υπό δημόσιο έλεγχο- για την παραγωγή φωτοβολταϊκών και τη δημιουργία δικτύου λιανικής χωρίς να μπει στη διαδικασία κάποιου διαγωνισμού, πλήττει τον υγιή ανταγωνισμό στη χώρα. Δεδομένου μάλιστα και του ότι η ΔΕΗ έχει και το μονοπώλιο της αγοράς.

Το Δικαστήριο, όπως διαβάζω, έκρινε βάσιμη την επιχειρηματολογία του portal και το δικαίωσε, στέλνοντας –κατά τη γνώμη μου- πολλαπλά μηνύματα σε όσους επιμένουν να θεωρούν ότι μπορούν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο με την τακτική «πετώ την μπάλα στην εξέδρα».

Κρίμα που επιβεβαιώνεται για ακόμα μια φορά ότι ζούμε τελικά στη χώρα που χρειάζεται τελικά δικαστική απόφαση, για να επιβεβαιωθεί ότι «η γη γυρίζει» και ότι όντως υπάρχουν υποθέσεις που χρήζουν προβληματισμού και έρευνας.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2014/10/euro2day.html

Disrupt, Startup, ScaleUP για 2η χρονιά στην Αθήνα

Πηγή: Disrupt, Startup, ScaleUP για 2η χρονιά στην Αθήνα | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/72782/disrupt-startup-scaleup-gia-2i-hronia-stin-athina#ixzz3IDfgn05i

Άννα Φαλτάιτς
anna@euro2day.gr
Δημοσιεύθηκε: 08 Νοεμβρίου 2014 - 11:44
Επίθεση στους «μαυραγορίτες» του διαδικτύου
0
0 7 +10 0
Κοινή επιχείρηση των μυστικών υπηρεσιών 16 χωρών οδήγησε στο κλείσιμο 410 domains και τη σύλληψη 17 υπόπτων που πωλούσαν παράνομα προϊόντα και υπηρεσίες.
Επίθεση στους «μαυραγορίτες» του διαδικτύου – Eκλεισαν 410 sites πώλησης προϊόντων

Οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες έκλεισαν 410 κρυφά web domains, συνέλαβαν 17 υπόπτους και κατάσχεσαν bitcoins αξίας περίπου 1 εκατ. δολαρίων σε κοινή επιχείρηση που είχε στόχο το δίκτυο Tor, το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να κάνουν ανώνυμα χρήση του Διαδικτύου.

Σύμφωνα με το Bloomberg, η κοινή επιχείρηση 16 χωρών, στην οποία συμμετείχαν το FBI, η Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ και η Europol έκλεισαν το Silk Road 2.0, μια «μαύρη αγορά», όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της Europol. Τα sites που έκλεισαν, σύμφωνα με τις αρχές, πωλούσαν παράνομα προϊόντα και υπηρεσίες, όπως όπλα, φάρμακα/ναρκωτικά, κλεμμένα δεδομένα πιστωτικών καρτών, πλαστά νομίσματα, πλαστά διαβατήρια και εργαλεία για hacking υπολογιστών.

Όπως σχολίασε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Κυβερνοεγκλήματος της Interpol, Troels Oerting, οι εγκληματίες που χρησιμοποιούσαν τις υπηρεσίες αυτές «θεωρούσαν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο». «Μπορούμε τώρα να δείξουμε ότι ούτε αόρατοι είναι, ούτε απρόσβλητοι».

Ο Blake Benthall, που θεωρείται χειριστής του Silk Road 2.0, συνελήφθη χθες από την εισαγγελία της Νέας Υόρκης και κατηγορείται ότι έδινε τη δυνατότητα σε χρήστες να αγοράσουν και να πωλήσουν φάρμακα και άλλα παράνομα προϊόντα.

Οι ανώνυμοι πελάτες του Silk Road 2.0 χρησιμοποιούσαν bitcoins για να αγοράσουν ηρωίνη, LSD, πλαστά διαβατήρια και υπηρεσίες για hacking υπολογιστών, ανακοίνωσαν οι ΗΠΑ.

Η ιστοσελίδα ήταν σχεδόν πανομοιότυπη με την αρχική ιστοσελίδα Silk Road, την οποία οι αμερικανικές αρχές έκλεισαν το 2013, σύμφωνα με τους εισαγγελείς. Ο Ross William Ulbricht, που κατηγορείται ότι ήταν ο διαχειριστής της αρχικής ιστοσελίδας, πρόκειται να δικαστεί τον Ιανουάριο για εμπόριο ναρκωτικών και άλλες κατηγορίες.

Το Tor (ακρωνύμιο για το The Onion Router) κρύβει την IP του χρήστη, κάνοντας routing της κίνησης μέσω πολλών servers.

Η "μέθοδος 6", το πάρτι της ΕΤΕ και τα κορόιδα του margin

Πόσες μετοχές της ΕΤΕ πουλήθηκαν "ανοικτά"; Έξι εκατομμύρια που ήταν οι πρώτες πληροφορίες, έντεκα που υποστήριζαν κάποιες νεότερες ή ακόμη περισσότερες; Αν κι αυτή την φορά δεν πέσουν πρόστιμα - μαμούθ για όσους ασέλγησαν σε βάρος των επενδυτών, θα πρέπει να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με το ελληνικό χρηματιστήριο. Γιατί, λοιπόν, έπεφτε η αγορά; Λόγω των μυστικών γκάλοπ της κινέζικης πρεσβείας; Λόγω των κακών προοπτικών της Εθνικής; Ή λόγω ενός μεγάλου και επικίνδυνου κερδοσκοπικού παιγνιδιού;

Χειραγώγησαν κάποιοι την αγορά; Ναι ή όχι; Αν την χειραγώγησαν θα πρέπει να μάθουμε το εύρος της πράξης τους και τα πρόστιμα που θα αντιμετωπίσουν. Τους ξέρουν. Οι χρηματιστηριακές αρχές έχουν στα χέρια τους όλα τα εργαλεία που χρειάζονται για να κάνουν τη δουλειά τους.

Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να κατασκευάζουμε σενάρια για το τι μπορεί να έχει συμβεί. Ζητούμε μόνο το αυτονόητο: Πλήρη διαφάνεια για να μπορεί ο καθένας από εμάς να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η ιστορία δεν είναι ούτε μικρή σε μέγεθος ούτε αθώα.

Κάποιοι πούλησαν μετοχές που δεν είχαν στα χέρια τους. Τους ανακάλυψαν και έσπευσαν να τις καλύψουν με τον μόνο νόμιμο τρόπο που μπορούσαν. Δηλαδή μία ειδική διαδικασία πακέτων που ακολουθείται για περιπτώσεις λαθών! Η λεγόμενη "μέθοδος 6". Τη διαδικασία αυτή την χρησιμοποιούσαν πάντα οι χρηματιστηριακές εταιρείες για να διορθώσουν λάθη δικά τους ή των πελατών τους. Μία λάθος πληκτρολόγηση, για παράδειγμα. Το τελευταίο διάστημα η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται περισσότερο για περιπτώσεις ακραίων καταστάσεων στις ανοικτές πωλήσεις παρά για πραγματικά λάθη.

Από θεσμικής άποψης, όμως, είναι ο απόλυτα σωστός τρόπος για να "κλείνουν" τέτοιες περιπτώσεις οι χρηματιστηριακές εταιρείες, έτσι ώστε το πρόβλημα να μην μεταδίδεται στην υπόλοιπη αγορά. Το ότι καλύφθηκαν χτες κάποιοι ξένοι επενδυτές με τις αγορές των πακέτων, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποφύγουν και τα πρόστιμα. Κάθε άλλο.

Δεν μπορούσαν να αγοράσουν οι ίδιοι τις μετοχές από την αγορά. Τουλάχιστον όχι νόμιμα. Όχι από την ώρα που τους εντόπισαν. Στους ελέγχους που έχουν γίνει μέχρι σήμερα για άλλες παλιότερες περιπτώσεις δεν έγινε γνωστό αν ελέγχθηκε μέχρι τέλους η γνησιότητα συμβάσεων δανεισμού τίτλων που παρουσιάστηκαν. Ένα ακόμη "νομικό θέμα" που "εμφανίστηκε" είναι ο ισχυρισμός μεγάλων δικηγορικών γραφείων ότι ο πελάτης είναι κατοχυρωμένος από την στιγμή που έχει καταγραφεί η εντολή του στο καταγραφικό μηχάνημα. Αυτοί που υποστηρίζουν την συγκεκριμένη άποψη δεν μας διευκρινίζουν ποιός είναι τότε υπεύθυνος για τον λάθος τρόπο με τον οποίο έγιναν οι ανοικτές πωλήσεις.

Η ουσία της συζήτησης είναι ότι άλλοι κανόνες ισχύουν για τους ισχυρούς επενδυτές κι άλλοι για τους πτωχούς και αδύναμους. Αλίμονο στον ιδιώτη επενδυτή που θα τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Σε μπουντρούμι θα τον είχαν και θα τον βάραγαν πρωί μεσημέρι βράδυ.

Για να μπορέσει, πάντως, να κάνει κάποιος μία τόσο μεγάλη δουλειά χρειάζεται μηχανισμό. Δικηγόρους, συμμάχους στην εγχώρια αγορά, αυτό που λέμε "γερές πλάτες". Το ερώτημα, λοιπόν, αφορά το εύρος του "λάθους". Έχουμε δικαίωμα να είμαστε καχύποπτοι αν τα 5,7 εκατ. μετοχές ήταν όλο το πρόβλημα ή εκείνο που αποκαλύφθηκε λόγω κάποιου "ατυχήματος". Κι οι επενδυτές έχουν κάθε δικαίωμα να γίνουν έξαλλοι και να αρχίσουν τις αγωγές αν διαπιστωθεί ότι έχασαν χρήματα επειδή κάποιοι χειραγώγησαν την μετοχή με ανοικτές πωλήσεις.

Με απλά ελληνικά λέμε το εξής: Το πρόβλημα αφορούσε μόνο αυτά τα 5,7 εκατομμύρια μετοχές ή θα μείνουμε εκεί και θα αφήσουμε τους υπόλοιπους να σφυρίζουν σε βάρος των κορόιδων;

Έχουν ξανασυμβεί περίεργα φαινόμενα στην αγορά μας. Πόσο μάλλον το τελευταίο χρονικό διάστημα. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Έχει γίνει στις αυξήσεις κεφαλαίου και της Πειραιώς και της Alpha. Επειδή ακριβώς δεν έκαναν κάτι σε εκείνες τις περιπτώσεις, έγινε πάρτι και στην Εθνική.

Μιας και μιλάμε για πάρτι. Έχει ενδιαφέρον να μάθουμε αν οι χρηματιστηριακές εταιρείες αναζήτησαν στα margin των πελατών τους τα πακέτα που πουλήθηκαν στην Εθνική Χρηματιστηριακή. Διότι εκεί μπορούσε πιο εύκολα να γίνει η δουλειά, στους δανεικούς τίτλους. Αλήθεια, οι πελάτες του margin πήραν όλο το ποσό που αναγραφόταν στο ταμπλό ή ένα μέρος αυτού; Ας το ψάξουν οι ίδιοι. Για καλό και για κακό...

Θανάσης Μαυρίδης

===

Υποπτα για παράνομο short selling στις τράπεζες 150 πρόσωπα και εταιρείες

Του Βασίλη Γεώργα

Την πρώτη «καλά δεμένη» υπόθεση εκτέλεσης παράνομων πρακτικών short selling σε μια μεγάλη ελληνική τράπεζα κατά την περίοδο των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου έχει έξι μήνες μετά την έναρξη των σχετικών ερευνών η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Είναι μόνο μια υποπερίπτωση από τις συνολικά 150 επιμέρους συναλλαγές φυσικών προσώπων και εταιρειών που εξετάζονται και οι οποίες αφορούν σε συναλλαγές ανοιχτών πωλήσεων που διενεργήθηκαν κατά την είσοδο των νέων μετοχών των τεσσάρων συστημικών τραπεζών μετά την ολοκλήρωση των αυξήσεων κεφαλαίου που έγιναν την Άνοιξη. Πρόκειται κατά κύριο λόγο για ανοιχτές πωλήσεις μετοχών που διενεργήθηκαν από επενδυτές οι οποίοι είτε δεν κατείχαν στα χέρια τους τίτλους είτε δεν τις απέκτησαν στη συνέχεια, είτε δεν είχαν συμφωνία επαναγοράς.

Η Επιτροπή δεν εξετάζει μόνο τις περιπτώσεις «naked short selling» αλλά και άλλες παράνομες πρακτικές ανοιχτών πωλήσεων.

Για τη συγκεκριμένη υπόθεση μέχρι το τέλος του χρόνου ή τις αρχές του έτους το διοικητικό συμβούλιο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αναμένεται ότι θα έχει εκδώσει απόφαση με την οποία θα επιβάλλει «πολύ υψηλά πρόστιμα» στους εμπλεκόμενους που φέρονται να είναι κυρίως πελάτες ξένων επενδυτικών οίκων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία τα πρόστιμα για το παράνομο short selling προβλέπεται ότι μπορούν να φτάσουν ως τα 50 εκατ. ευρώ.

Ο πρόεδρος της Ε.Κ Κωνσταντίνος Μποτόπουλος χαρακτήρισε ως ιδιαίτερα σοβαρές τις υποθέσεις που εξετάζονται διεξοδικά από τις εποπτικές αρχές για παραβίαση του κανονισμού των ανοιχτών πωλήσεων. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε «πρόκειται για μεγάλες συναλλαγές που αφορούν πολλά εκατομμύρια ευρώ». Ο ίδιος σημείωσε ότι πρόκειται για πολυσύνθετη έρευνα καθώς εξετάζονται συναλλαγές τόσο απευθείας από τράπεζες και εγχώριες χρηματιστηριακές, όσο και από ξένες εταιρείες και χρειάζεται χρόνος για να αποκαλυφθεί ο τελικός πελάτης.

Κατά πληροφορίες του Capital.gr που δεν έχουν διασταυρωθεί, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς άνοιξε πρώτα τον φάκελο με το άγριο κερδοσκοπικό παιχνίδι που είχε στηθεί αρχικά στην Eurobank και λίγες μέρες αργότερα με πολύ ηχηρό τρόπο στη μετοχή της Εθνικής Τράπεζας. Ειδικά στην περίπτωση της Εθνικής, τον Μάϊο είχε αποκαλυφθεί ότι μεγάλοι επενδυτές βρέθηκαν σε αδυναμία να καλύψουν τις θέσεις τους μετά από ανοιχτές πωλήσεις 5,7 εκατ. μετοχών πριν την εισαγωγή των 1,13 δισ. νέων μετοχών στο ταμπλό.

Στην περίπτωση αυτή για να μην κινδυνεύσει το σύστημα με «τρύπα» εκατομμυρίων είχε επιστρατευθεί από τις χρηματιστηριακές αρχές η λεγόμενη «μέθοδος 6 Spot1», ώστε να βρεθούν συνολικά 100 πακέτα με 5,6 εκατ. μετοχές τα οποία οι εμπλεκόμενοι αναγκάστηκαν να πληρώσουν ακριβότερα έως και 18% σε σχέση με τη χρηματιστηριακή τιμή για να κλείσουν τη θέση τους.

Η συγκεκριμένη υπόθεση είχε προκαλέσει ισχυρή μετωπική κόντρα του ΣΥΡΙΖΑ με τον τότε υπουργό Οικονομικών και σήμερα κεντρικό τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση είχε στηλιτεύσει με συνεχόμενες παρεμβάσεις τα φαινόμενα υποτιμητικής κερδοσκοπίας με τις τραπεζικές μετοχές, προειδοποιώντας για τις επιπτώσεις των «ανοιχτών πωλήσεων» (short selling) και ζητούσε την παρέμβαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και την παραίτηση του Γ. Στουρνάρα. Τότε το υπουργείο Οικονομικών είχε υποστηρίξει ειδικά για την Εθνική ότι «δεν θα ήταν δυνατόν να λάβουν τέτοιου είδους κερδοσκοπικές θέσεις «short selling» στη μετοχή της ΕΤΕ λόγω της μη ύπαρξης διαθέσιμων μετοχών που θα μπορούσαν να δανειστούν οι short sellers (τη δυνατότητα να δανειστούν σε υψηλή τιμή ώστε να αποπληρώσουν σε χαμηλότερη τιμή, αν υπάρξει πτώση τιμής). Επίσης, ενημερώνουμε ότι από την υπερπροσφορά συμμετοχής (σ.σ. στην αύξηση κεφαλαίου) επελέγησαν κυρίως επενδυτές με μακροπρόθεσμο επενδυτικό ορίζοντα και δεν αποτελούν κερδοσκοπικά hedge funds».

Υπ. Εργασίας: Πώς να κάνετε ρύθμιση οφειλών προς ταμεία
Πίσω
12/11/2014
15:09

Ένα "οδηγό" -μέσα από οχτώ παραδείγματα - για το πως μπορεί κανεις να ενταχθεί σε ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του προς τα ασφαλιστικά ταμεία (με βάση τον νόμο (άρθρο 5, νόμου 4053/2014) έδωσε η γενική γραμματεία κοινωνικής ασφάλισης του υπουργείου Εργασίας.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί σε 100 δόσεις ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις
και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στις 100 δόσεις.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 20% = 200 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 800 ευρώ.

3ο βήμα: Αθροίζουμε το ποσό της κύριας οφειλής με το υπόλοιπο των προστίμων προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουμε την οφειλή.

Δηλαδή 10.000 ευρώ + 800 ευρώ = 10.800 (κεφαλαιοποιημένη οφειλή).

*4ο βήμα: Υπολογίζουμε το νέο επιτόκιο ύψους 4,56% επί της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, προκειμένου να βρούμε το προς ρύθμιση ποσό.

Δηλαδή το προς ρύθμιση ποσό ανέρχεται σε:

11.292,48 [10.800 Χ 4,56% = 492,48 + 10.800].

5ο βήμα: Διαιρούμε το προς ρύθμιση ποσό 11.292,48 με τον αριθμό των δόσεων (100).

Οπότε το ποσό της κάθε δόσης ανέρχεται σε 112,92 ευρώ.

Διευκρινίζεται ότι:

Στο Παράδειγμα αποτυπώνεται ο μηχανισμός υπολογισμού της ρύθμισης και δεν υπολογίζεται με πραγματικά δεδομένα το ποσό του τόκου το οποίο εξευρίσκεται με μαθηματικό τύπο.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί σε 72 δόσεις ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στις 72 δόσεις.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 30% = 300 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 700 ευρώ.

3ο βήμα: Αθροίζουμε το ποσό της κύριας οφειλής με το υπόλοιπο των προστίμων προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουμε την οφειλή.

Δηλαδή 10.000 ευρώ + 700 ευρώ = 10.700 (κεφαλαιοποιημένη οφειλή).

*4ο βήμα: Υπολογίζουμε το νέο επιτόκιο ύψους 4,56% επί της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, προκειμένου να βρούμε το προς ρύθμιση ποσό.

Δηλαδή το προς ρύθμιση ποσό ανέρχεται σε:

11.187,92 [10.700 Χ 4,56% = 487,92 + 10.700].

5ο βήμα: Διαιρούμε το προς ρύθμιση ποσό
11.187,92 με τον αριθμό των δόσεων (72).
Οπότε το ποσό της κάθε δόσης ανέρχεται σε 155,38 ευρώ.

Διευκρινίζεται ότι:

Στο Παράδειγμα αποτυπώνονται τα βήματα υπολογισμού της ρύθμισης και δεν υπολογίζεται με πραγματικά δεδομένα το ποσό του τόκου το οποίο εξευρίσκεται με πολύπλοκο μαθηματικό τύπο

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 3

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί σε 60 δόσεις ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στις 60 δόσεις.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 50% = 500 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 500 ευρώ.

3ο βήμα: Αθροίζουμε το ποσό της κύριας οφειλής με το υπόλοιπο των προστίμων προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουμε την οφειλή.

Δηλαδή 10.000 ευρώ + 500 ευρώ = 10.500 (κεφαλαιοποιημένη οφειλή).

*4ο βήμα: Υπολογίζουμε το νέο επιτόκιο ύψους 4,56% επί της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, προκειμένου να βρούμε το προς ρύθμιση ποσό.

Δηλαδή το προς ρύθμιση ποσό ανέρχεται σε:

11.187,92 [10.500 Χ 4,56% = 478,80 + 10.500].

5ο βήμα: Διαιρούμε το προς ρύθμιση ποσό
10.978,80 με τον αριθμό των δόσεων (60).
Οπότε το ποσό της κάθε δόσης ανέρχεται σε 182,98 ευρώ.

Διευκρινίζεται ότι:

Στο Παράδειγμα αποτυπώνονται τα βήματα υπολογισμού της ρύθμισης και δεν υπολογίζεται με πραγματικά δεδομένα το ποσό του τόκου το οποίο εξευρίσκεται με πολύπλοκο μαθηματικό τύπο

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 4

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί σε 48 δόσεις ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στις 48 δόσεις.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 60% = 600 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 400 ευρώ.

3ο βήμα: Αθροίζουμε το ποσό της κύριας οφειλής με το υπόλοιπο των προστίμων προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουμε την οφειλή.

Δηλαδή 10.000 ευρώ + 400 ευρώ = 10.400 (κεφαλαιοποιημένη οφειλή).

*4ο βήμα: Υπολογίζουμε το νέο επιτόκιο ύψους 4,56% επί της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, προκειμένου να βρούμε το προς ρύθμιση ποσό.

Δηλαδή το προς ρύθμιση ποσό ανέρχεται σε:

10.874,24 [10.400 Χ 4,56% = 474,24 + 10.400].

5ο βήμα: Διαιρούμε το προς ρύθμιση ποσό
10.874,24 με τον αριθμό των δόσεων (48).
Οπότε το ποσό της κάθε δόσης ανέρχεται σε 226,55 ευρώ.

Διευκρινίζεται ότι:

Στο Παράδειγμα αποτυπώνονται τα βήματα υπολογισμού της ρύθμισης και δεν υπολογίζεται με πραγματικά δεδομένα το ποσό του τόκου το οποίο εξευρίσκεται με πολύπλοκο μαθηματικό τύπο

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 5

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί σε 36 δόσεις ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στις 36 δόσεις.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 70% = 700 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 300 ευρώ.

3ο βήμα: Αθροίζουμε το ποσό της κύριας οφειλής με το υπόλοιπο των προστίμων προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουμε την οφειλή.

Δηλαδή 10.000 ευρώ + 300 ευρώ = 10.300 (κεφαλαιοποιημένη οφειλή).

*4ο βήμα: Υπολογίζουμε το νέο επιτόκιο ύψους 4,56% επί της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, προκειμένου να βρούμε το προς ρύθμιση ποσό.

Δηλαδή το προς ρύθμιση ποσό ανέρχεται σε:

10.769,68 [10.300 Χ 4,56% = 469,68 + 10.300].

5ο βήμα: Διαιρούμε το προς ρύθμιση ποσό
10.769,68 με τον αριθμό των δόσεων (36).
Οπότε το ποσό της κάθε δόσης ανέρχεται σε 299,16 ευρώ.

Διευκρινίζεται ότι:

Στο Παράδειγμα αποτυπώνονται τα βήματα υπολογισμού της ρύθμισης και δεν υπολογίζεται με πραγματικά δεδομένα το ποσό του τόκου το οποίο εξευρίσκεται με πολύπλοκο μαθηματικό τύπο

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 6

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί σε 24 δόσεις ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στις 24 δόσεις.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 80% = 800 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 200 ευρώ.

3ο βήμα: Αθροίζουμε το ποσό της κύριας οφειλής με το υπόλοιπο των προστίμων προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουμε την οφειλή.

Δηλαδή 10.000 ευρώ + 200 ευρώ = 10.200 (κεφαλαιοποιημένη οφειλή).

*4ο βήμα: Υπολογίζουμε το νέο επιτόκιο ύψους 4,56% επί της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, προκειμένου να βρούμε το προς ρύθμιση ποσό.

Δηλαδή το προς ρύθμιση ποσό ανέρχεται σε:

10.665,12 [10.200 Χ 4,56% = 465,12 + 10.200].

5ο βήμα: Διαιρούμε το προς ρύθμιση ποσό
10.665,12 με τον αριθμό των δόσεων (24).
Οπότε το ποσό της κάθε δόσης ανέρχεται σε 444,38 ευρώ.

Διευκρινίζεται ότι:

Στο Παράδειγμα αποτυπώνονται τα βήματα υπολογισμού της ρύθμισης και δεν υπολογίζεται με πραγματικά δεδομένα το ποσό του τόκου το οποίο εξευρίσκεται με πολύπλοκο μαθηματικό τύπο

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 7

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί σε 12 δόσεις ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στις 12 δόσεις.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 90% = 900 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 100 ευρώ.

3ο βήμα: Αθροίζουμε το ποσό της κύριας οφειλής με το υπόλοιπο των προστίμων προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουμε την οφειλή.

Δηλαδή 10.000 ευρώ + 100 ευρώ = 10.100 (κεφαλαιοποιημένη οφειλή).

*4ο βήμα: Υπολογίζουμε το νέο επιτόκιο ύψους 4,56% επί της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, προκειμένου να βρούμε το προς ρύθμιση ποσό.

Δηλαδή το προς ρύθμιση ποσό ανέρχεται σε:

10.560,56 [10.100 Χ 4,56% = 460,56 + 10.100].

5ο βήμα: Διαιρούμε το προς ρύθμιση ποσό
10.560,56 με τον αριθμό των δόσεων (12).
Οπότε το ποσό της κάθε δόσης ανέρχεται σε 880,05 ευρώ.

Διευκρινίζεται ότι:

Στο Παράδειγμα αποτυπώνονται τα βήματα υπολογισμού της ρύθμισης και δεν υπολογίζεται με πραγματικά δεδομένα το ποσό του τόκου το οποίο εξευρίσκεται με πολύπλοκο μαθηματικό τύπο

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 8

Έστω οφειλέτης με συνολική οφειλή 11.000 (κύρια οφειλή 10.000 ευρώ και πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις 1.000 ευρώ).

Εάν η ανωτέρω, ρυθμιστεί ΕΦΑΠΑΞ ακολουθούνται τα εξής βήματα:

1ο βήμα: Ξεχωρίζουμε από τη συνολική οφειλή τα πρόστιμα, προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις – 1.000 ευρώ.

2ο βήμα: Υπολογίζουμε την έκπτωση στο συνολικό ποσό των προστίμων κλπ που αντιστοιχεί στην ΕΦΑΠΑΞ καταβολή.

Δηλαδή 1000 ευρώ Χ 100% = 1.000 ευρώ.

Οπότε τα πρόστιμα κλπ ανέρχονται πλέον στα 0,00 ευρώ.

3ο βήμα: ΕΦΑΠΑΞ καταβολή 10.000 ευρώ.

http://www.euro2day.gr/news/world/article/1275735/g-sachs-proslamvanei-prosopiko-gia-titlopoihsh.html


Χρηματιστήριο σήμερα, Οικονομικά νέα, τιμές μετοχών Euro2day.gr

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ
ΧΠΑ
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΑΓΟΡΕΣ
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
ΕΡΓΑΛΕΙΑ
SPECIALS
BLOGS
FT.com
The Banker

Τελ. ενημ.: 18/11/2014 - 20:47
Είσοδος με:


ΕΙΔΗΣΕΙΣ
/
ΚΟΣΜΟΣ






Δημοσιεύθηκε: 18 Νοεμβρίου 2014 - 19:24
G. Sachs: Προσλαμβάνει προσωπικό για τιτλοποίηση ABS
1
0 0 +10 0
Αναγέννηση της ευρωπαϊκής αγοράς ABS αναμένει η Goldman Sachs, η οποία ενισχύει το προσωπικό για τις δραστηριότητες της στην περιοχή. Το «ξεφόρτωμα» μη εξυπηρετούμενων δανείων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες και ο ρόλος της ΕΚΤ.
G. Sachs: Προσλαμβάνει προσωπικό για τιτλοποίηση ABS-Βλέπει άνοδο ευρωπαϊκής αγοράς

Η Goldman Sachs αυξάνει το προσωπικό στην ευρωπαϊκή της επιχείρηση για τα τιτλοποιημένα δάνεια (ABS), καθώς προετοιμάζεται για μια αναγέννηση της αγοράς των 305 δισ. δολαρίων.

«Έχουμε επενδύσει πολλά σε αυτήν την ευκαιρία προσλαμβάνοντας περισσότερους ανθρώπους, ειδικά στην τιτλοποίηση ABS» ανέφερε ο Simone Verri, στέλεχος της Goldman Sachs στο Λονδίνο. «Οι παίκτες στις εξειδικευμένες χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και στον ημι-τραπεζικό τομέα θέλουν να χρησιμοποιήσουν ABS για την χρηματοδότηση νέων δανείων και αυτή είναι μια πολύ ελκυστική ευκαιρία μεσοπρόθεσμα» σημείωσε ο ίδιος.

Σύμφωνα με έρευνα της PwC oι ευρωπαϊκές τράπεζες θα ξεφορτωθούν πάνω από 100 δισ. ευρώ δανείων το 2014.

«Οι αγοραστές χαρτοφυλακίων δανείων χρειάζονται χρηματοδότηση και μπορούν να την βρουν είτε από μια επενδυτική τράπεζα είτε πουλώντας ABS που έχουν εγγύηση τα δάνεια αυτά» ανέφερε ο κ. Verri. «Αυτή μπορεί να είναι μια σημαντική εξέλιξη καθώς η διάθεση μη εξυπηρετούμενων δανείων θα βελτιώσει τους ισολογισμούς των τραπεζών» τόνισε ο ίδιος.

Ο κ. Verri υποστήριξε πως το πρόγραμμα αγορών ΑΒS από την ΕΚΤ έχει αποκαταστήσει την φήμη της αγοράς μετά τις κατηγορίες για τον ρόλο στην χρηματοπιστωτική κρίση. Υπογράμμισε ωστόσο πως ο αντίκτυπος στον τραπεζικό δανεισμό θα είναι περιορισμένος.

«Πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν περιορισμένα κεφάλαια, οπότε δεν βλέπω το πρόγραμμα αγορών ABS της ΕΚΤ ως καταλύτη. Δεν λύνει το ζήτημα των κεφαλαιακών αναγκών και ως εκ τούτου δεν θα πυροδοτήσει το ξεκλείδωμα νέων δανείων» ανέφερε.

Χρήστος Κίτσιος
kitsios@euro2day.gr
Δημοσιεύθηκε: 18 Νοεμβρίου 2014 - 10:58
Τελεσίγραφο για προβληματικές επιχειρήσεις
2
10 4 +10 1
Πώς χάνουν εν μια νυκτί οι μέτοχοι τον έλεγχο των εταιρειών. Ποιες επιχειρήσεις βρίσκονται σε κίνδυνο. Oι προϋποθέσεις υπαγωγής. Με διαδικασίες εξπρές η εκποίηση της περιουσίας των εταιρειών. Τι προβλέπει η τροπολογία για τα κόκκινα δάνεια.
Τελεσίγραφο για προβληματικές επιχειρήσεις - Ταχεία εκποίηση αν δεν μπει χρήμα μετόχων

Τελεσίγραφο στους επιχειρηματίες να βάλουν το χέρι στην τσέπη, στηρίζοντας τις προβληματικές εταιρείες τους, αλλιώς κινδυνεύουν να απολέσουν εν μια νυκτί τον έλεγχό τους και να υποστούν αναγκαστική εκποίηση, στέλνει η κυβέρνηση, κάνοντας το πρώτο μεγάλο βήμα για την εξυγίανση της αγοράς.

Στην τροπολογία, που ψήφισε η Βουλή την περασμένη εβδομάδα, για τη ρύθμιση μη εξυπηρετούμενων δανείων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, περιλαμβάνονται διατάξεις-φωτιά για το ξεσκαρτάρισμα της αγοράς από τις μη βιώσιμες επιχειρήσεις και την εξυγίανση του ισολογισμού των τραπεζών.

Ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα των πιστωτικών ιδρυμάτων, η τροπολογία δίνει τη δυνατότητα σε πιστωτές που κατέχουν τουλάχιστον το 40% των συνολικών υποχρεώσεων νομικού ή φυσικού προσώπου να διορίζουν ειδικό διαχειριστή και να προχωρούν σε ταχεία εκποίηση των περιουσιακών του στοιχείων, χωρίς να είναι αναγκαία η προηγούμενη συγκατάθεση του διοικητικού συμβουλίου ή της γενικής συνέλευσης των μετόχων, προκειμένου για νομικά πρόσωπα.

Με την ψηφισθείσα «έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης», οι τράπεζες και οι υπόλοιποι πιστωτές μιας επιχείρησης αποκτούν τη δυνατότητα κατάθεσης αίτησης στο Μονομελές Πρωτοδικείο της περιοχής, όπου εδρεύει η εταιρεία, με την οποία θα ζητούν τον διορισμό ειδικού διαχειριστή.

Ο τελευταίος προτείνεται από τους πιστωτές που υποβάλλουν την αίτηση, πληρώνεται από τους ίδιους και αναλαμβάνει την υποχρέωση, αφού διενεργήσει απογραφή του ενεργητικού της επιχείρησης, να προκηρύξει δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό για την εκποίηση του ενεργητικού, είτε συνολικά είτε κατά τμήματα.

Αν από το προϊόν της εκποίησης εξοφλούνται οι πιστωτές ο έλεγχος της εταιρείας με το εναπομείναν ενεργητικό επιστρέφει στους μετόχους της, διαφορετικά με την ολοκλήρωση της ειδικής διαχείρισης υποβάλλεται αίτηση πτώχευσης. Όλα αυτά θα τρέξουν με διαδικασίες εξπρές καθώς η ειδική διαχείριση πρέπει να ολοκληρώνεται, εκτός εξαιρέσεων, το αργότερο σε 12 μήνες.

Πρόκειται για ρύθμιση που δεν περιορίζεται σε επιχειρήσεις με ετήσιο τζίρο ως 2,5 εκατ. ευρώ, όπως οι υπόλοιπες διατάξεις της τροπολογίας, αλλά αφορά, όπως ρητά αναφέρεται, «σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, με πτωχευτική ικανότητα», παραπέμποντας στο άρθρο 2 του Πτωχευτικού Κώδικα.
Οι προϋποθέσεις για να τεθεί εταιρεία σε ειδική διαχείριση

Οι προϋποθέσεις για να κινηθεί η έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης για μια επιχείρηση που εδρεύει στην Ελλάδα, από πιστωτές που κατέχουν τουλάχιστον το 40% των συνολικών της υποχρεώσεων, είναι οι εξής δύο:

- Να βρίσκεται σε γενική και μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων.
- Προκειμένου για ανώνυμες εταιρείες ή για επιχειρήσεις περιορισμένης ευθύνης (κεφαλαιουχικές εταιρείες) η προϋπόθεση είναι να εμφανίζουν για δύο συνεχόμενες χρήσεις αρνητικά ίδια κεφάλαια ή ίδια κεφάλαια χαμηλότερα του 1/10 του καταβεβλημένου μετοχικού κεφαλαίου (σ.σ. λόγος λύσης της εταιρείας βάσει του άρθρου 48 του Ν. 2190).

Στην τρέχουσα συγκυρία αρκετές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και εισηγμένες στο Χ.Α., πληρούν μία από αυτές τις προϋποθέσεις ή και τις δύο. Οι μέτοχοί τους καλούνται είτε να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να τις ενισχύσουν οικονομικά είτε να βρουν στρατηγικό επενδυτή. Σε διαφορετική περίπτωση οι τράπεζες και οι υπόλοιποι πιστωτές αποκτούν πλέον τη δυνατότητα να θέσουν τις εταιρείες σε καθεστώς αναγκαστικής και ταχείας εκποίησης.
Με διαδικασίες εξπρές ο διορισμός ειδικού διαχειριστή

Η τομή που επιφέρει η τροπολογία είναι η επίσπευση και η απλοποίηση των διαδικασιών σε σχέση με τις αντίστοιχες που προβλέπει το άρθρο 106 του Πτωχευτικού Κώδικα. Με την τροπολογία οι πιστωτές δεν απαιτείται να βρουν πιθανό αγοραστή για να κινήσουν τη διαδικασία ειδικής διαχείρισης ούτε να υποβάλουν σχετικό πλάνο ενεργειών στο δικαστήριο.

Η αίτηση για διορισμό ειδικού διαχειριστή πρέπει να συζητείται εντός διμήνου από την κατάθεσή της, ενώ η απόφαση δεν υπόκειται σε τακτικά ή έκτακτα ένδικα μέσα, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά.

Επιπρόσθετα, το Μονομελές Πρωτοδικείο υποχρεούται να αποδεχθεί την αίτηση των πιστωτών εφόσον συντρέχουν οι προαναφερόμενες προϋποθέσεις, διορίζοντας -τον προτεινόμενο- ειδικό διαχειριστή, κι επίσης υποχρεούται να εκδώσει την απόφασή του εντός ενός μήνα από τη συζήτηση της αίτησης. Για να επιταχυνθεί η διαδικασία ενδεχόμενες αιτήσεις τριτανακοπής ορίζεται ότι θα συζητιούνται εντός 30 ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης.

Εφόσον κινηθεί η έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης, αναστέλλεται κάθε τυχόν εκκρεμούσα αίτηση για υπαγωγή σε καθεστώς εξυγίανσης με το άρθρο 100 του Πτωχευτικού Κώδικα. Έτσι περιορίζεται ο χρόνος και εξασφαλίζεται η ταχεία ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων.

Αντίστοιχες διατάξεις προβλέπονται και για φυσικά πρόσωπα που έχουν λάβει μετοχοδάνεια ή δάνειο με εγγυήσεις.
Τράπεζες: Έκπτωση για ζημία από κόκκινα δάνεια εντός 15ετίας

Τέλος η τροπολογία επαναρυθμίζει τη φορολογική έκπτωση που λαμβάνουν οι τράπεζες όταν εμφανίζουν ζημία πιστωτικού κινδύνου. Ειδικότερα, παρέχεται η δυνατότητα στις τράπεζες να εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της επόμενης 15ετίας η οριστική ζημία από τη διαγραφή επιχειρηματικών δανείων. Η έκπτωση διενεργείται σε 15 ετήσιες ισόποσες δόσεις.

Η ζημία που εγγράφουν οι τράπεζες ισούται με το ποσό της διαγραφής δανείων αφού αφαιρεθούν οι μη εγγεγραμμένοι τόκοι και καταχωρίζεται σε χρέωση των αποτελεσμάτων της χρήσης στην οποία προκύπτει.

Στην περίπτωση όπου υπάρχει ήδη συσσωρευμένη ειδική πρόβλεψη για το δάνειο που διαγράφεται η πρόβλεψη αντιλογίζεται σε πίστωση των αποτελεσμάτων του φορολογικού έτους στο οποίο έγινε η διαγραφή και αποτελεί φορολογητέο κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα.