Διαχείριση Χαρτοφυλακίου: Το ίδιο σημαντική με την ανάλυση μετοχών…

Υπάρχουν άτομα τα οποία διαθέτουν καταπληκτικές ικανότητες πάνω στην ανάγνωση και ανάλυση ισολογισμών. Επιπροσθέτως, φροντίζουν να είναι καλά ενημερωμένοι για τα χαρακτηριστικά της δραστηριοποίησης των εισηγμένων και έχουν άποψη για την ποιότητα της διοίκησης και άλλους παράγοντες που καθορίζουν το μέλλον τους. Κι όμως, δεν είναι απαραίτητα αυτοί που καταφέρνουν τις καλύτερες αποδόσεις από τις μετοχικές επενδύσεις. Κοινώς, πετυχαίνουν στο κομμάτι του να προσεγγίζουν ικανοποιητικά την “πραγματική” αξία των μετοχών, αλλά οι συναλλαγές στις οποίες επιδίδονται δεν είναι τόσο κερδοφόρες, επειδή αποτυγχάνουν στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου τους.
Γενικά, κερδισμένοι στις αγορές είναι αυτοί που καταφέρνουν να πωλούν υψηλότερα από όσο αγοράζουν ή όσοι διακρατούν υγιείς επιχειρήσεις που σε βάθος χρόνου αναπτύσσονται και τους αποδίδουν μερίσματα. Υπό τον όρο πάντα, ότι λαμβάνουν όλες εκείνες τις δικλίδες ασφαλείας, ώστε να αποφεύγουν πάση θυσία ένα “χρηματιστηριακό θάνατο”. Η “σαγηνεύτρα” αγορά είναι γεννημένη να παρασύρει τους ψυχολογικά ευαίσθητους επενδυτές να κάνουν το αντίθετο. Στα υψηλά της “κουνά την ουρά”, δείχνοντας σε όλους πόσο τραγικό λάθος είναι το να πουλάς “νωρίς”, ενώ στα χαμηλά της “βγάζει τη γλώσσα” σε όσους αγοράζοντας καταγράφουν όλο και μεγαλύτερες χασούρες. Έτσι, τους οδηγεί να αγοράζουν ακριβότερα από όσο πωλούν, αδειάζοντας τα πορτοφόλια ακόμα και ανθρώπων της επιχειρηματικής ελίτ.

Ένα συνηθισμένο φαινόμενο είναι το “ατυχές” πάντρεμα θεμελιώδους και τεχνικής ανάλυσης, όπως διεξοδικά έχω εξηγήσει εδώ. Είτε θα εμπιστεύεσαι τον τρόπο που τιμολογεί η αγορά και θα τον ακολουθείς, είτε θα τον αμφισβητείς. Δεν μπορείς να πιστεύεις πως η αγορά κάνει λάθος και πως με το που πάρεις θέση εσύ, οφείλει άμεσα να αποκαταστήσει την αδικία. Ο Value Investor οφείλει να έχει τα κότσια να είναι Contrarian όποτε χρειάζεται, διαφορετικά καλύτερα ας το γυρίσει στο Trading. Το ψάρεμα φθηνών μετοχών απαιτεί υπομονή τόσο στο τσίμπημα όσο και στην ανάσυρση της λείας στην επιφάνεια. Δεν είμαι απόλυτος όσον αφορά την ασυμβατότητα τεχνικής και θεμελιώδους αναλύσεως, αλλά θεωρώ πως ελάχιστοι έχουν την εμπειρία και ικανότητα να εμπεδώσουν και διαχειριστούν σωστά μια στρατηγική που να περιλαμβάνει πολλές τεχνικές μαζί.

Έπειτα, θα ήθελα να θίξω μια κακή συνήθεια αρκετών που ασχολούνται με την ενδελεχή ανάλυση των επιχειρήσεων στις οποίες επενδύουν. Οι επιλογές τους συχνά είναι λιγότερες από τα δάχτυλα του ενός χεριού. Η στάση τους είναι κατανοητή, καθώς ως μεμονωμένα άτομα δεν τους είναι εύκολο να παρακολουθούν και αναλύουν αποτελεσματικά περισσότερες και από τη στιγμή που θέλουν να επενδύουν στις καλύτερες. Από την άλλη, όμως, δημιουργεί δυσκολίες στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου τους. Ο έχων 3-4 επιλογές βρίσκεται σε “αναμμένα κάρβουνα”, τόσο για την πορεία των επιχειρήσεων όσο και των μετοχών. Είναι πιο δύσκολο να κρίνει από “απόσταση”, κάτι που δεν βοηθά την αντικειμενικότητα. Επίσης, το “μανουβράρισμα” (κατοχύρωση κερδών, μουαγέν, διαχείριση ζημιών) ενός μεγάλου “πλοίου” γίνεται πιο δύσκολα. Τέλος, η υπομονή έρχεται στα όριά της. Κατέχοντας 15-20 μετοχές διεσπαρμένες σε διαφορετικούς κλάδους, κάποιες από αυτές θα ανατιμηθούν ή υπερτιμηθούν, προσφέροντας δικαίωση, ρευστότητα, ψυχολογική ανακούφιση, αποθέματα υπομονής και ελευθερία κινήσεων για εκμετάλλευση νέων ευκαιριών. Αντίθετα, με 3-4 μετοχές, είναι επόμενο να βρίζεις που περιμένεις χρόνια την καλή σου εταιρεία να δείξει την αξία της και στο ταμπλό. Απογοητεύεσαι, μετανιώνεις που εγκλωβίστηκες στα θεμελιώδη, και όταν την “ξαποστείλεις”, την παρακολουθείς αποχαυνωμένος να ανηφορίζει, τρέχοντας έπειτα να την αγοράσεις υψηλότερα.

Είναι πολλοί οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στη σωστή διαχείριση ενός χαρτοφυλακίου. Τα αναφερόμενα αποτελούν παραδείγματα που θίγουν μόνο κάποιες πτυχές. Για τον καθένα υπάρχουν διαφορετικές προκλήσεις. Κάντε, λοιπόν, μια ανασκόπηση και δείτε αν όντως διαχρονικά αγοράζετε φθηνότερα και πουλάτε ακριβότερα τις μετοχές. Αν όχι, σκεφτείτε τι φταίει. Δεν εκτιμάτε σωστά ποιες εισηγμένες είναι φθηνές ή ποιες θα αναπτυχθούν καλύτερα; Κάνετε αποτυχημένες αγοραπωλησίες; Αλλάζετε συνεχώς γνώμη; Ενθουσιάζεστε στις καλές περιόδους και απογοητεύεστε στα δύσκολα;

Θα έλεγα πως η διαδικασία έχει νόημα μόνο για όσους έχουν ζήσει κάποιους κύκλους. Ως παράδειγμα, όσοι έχουν ξεκινήσει από τις εκλογές και μετά, δεν έχουν δει τα “σκούρα”. Αρκετοί ίσως ανακαλύψετε πως η διαχείριση ίσως είναι πιο σημαντική και από την ανάλυση.

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν σύσταση αγοράς ή πώλησης αξιών.

Από το Investorblog