Χρειάζονται Αποφάσεις

του ManosV

Το τελευταίο διάστημα (και όχι μόνο), ακούμε ότι υπάρχει πρόβλημα στα έσοδα του δημοσίου, αν και ο Μάρτιος προβλέπεται να είναι πολύ καλύτερος από το αναμενόμενο, ότι για μια ακόμη φορά, από τις πολλές τα τελευταία χρόνια, η χώρα είναι σε «δημοσιονομικό εκτροχιασμό», και ότι πιθανόν θα χρειαστεί όλοι, να κάνουμε θυσίες για επανέλθουμε σε μια φάση βιώσιμης ανάπτυξης.

Ίσως το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Ελληνικό Δημόσιο στο θέμα των εξόδων, είναι το συνταξιοδοτικό (δείτε το σχετικό άρθρο μου). Αποτελεί δε ένα από τα βασικά σημεία «τριβής», μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών μας, και μάλιστα είναι κάτι στο οποίο δεν φαίνονται διατεθειμένοι οι «θεσμοί», να υποχωρήσουν.

Η συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων που ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση, με βάση ίσως και κάποια «ιδιοτέλεια» για κάποιες χώρες, είναι επίσης ένα σοβαρό ζήτημα των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται το τελευταίο διάστημα. Τα οφέλη από μια τέτοια κίνηση, θα είναι και άμεσα, αν και μικρά συγκριτικά με το πρόβλημα του χρέους, στο οποίο και θα κατευθυνθούν τα χρήματα, αλλά και έμμεσα, λόγω των επιπλέον ασφαλιστικών εισφορών από την αύξηση επενδύσεων και μείωσης της ανεργίας (βλέπε σχετικό άρθρο), μετά τη δημιουργία ευνοϊκού κλίματος στη χώρα.


Με τον τρόπο αυτό, της ανάπτυξης μέσω του ιδιωτικού τομέα την οικονομίας και των ιδιωτικών επενδύσεων, θα διασφαλιστεί και η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα για τις νεότερες γενεές. Επιπλέον οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν έναν σχετικά πιο «εύκολο» τρόπο για την περεταίρω μείωση του δημοσίου τομέα, μετά και τις τόσες άκαρπες προσπάθειες για την απόλυση από το δημόσιο, ακόμη και ανθρώπων που είχαν πλαστά πιστοποιητικά. Η κυβέρνηση βέβαια στο συγκεκριμένο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων δείχνει να αρνείται, και λέω «δείχνει», μιας και υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με το τι θα γίνει τελικά, αφού έχουν εκφραστεί διάφορες απόψεις, από αρμόδια κυβερνητικά στελέχη.

Ένα άλλο σοβαρό κόστος το οποίο έχουμε και θα συνεχίσουμε να έχουμε και στο μέλλον, είναι το κόστος του δανεισμού από τις διεθνείς αγορές ομολόγων, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί απαγορευτικό για την χώρα, οδηγώντας μας έτσι στην αναγκαστική επιλογή, αυτή της προσφυγής μας στον μηχανισμό στήριξης, και κατ’ επέκταση στον έλεγχο από τους ξένους δανειστές μας.

Γράφημα 3Γράφημα 4

Δυστυχώς για εμάς, μέχρι τώρα δεν έχουμε καταφέρει να «ακολουθήσουμε» άλλες χώρες όπως η Ιρλανδία, ή η Πορτογαλία, οι οποίες κατάφεραν να απεμπλακούν από τα αντίστοιχα οικονομικά προγράμματα, αν και με μικρότερη προσαρμογή είναι η αλήθεια, και πλέον είναι σε θέση να δανείζονται και να αναχρηματοδοτούν παλαιότερα δάνεια με πολύ καλούς όρους, όπως φαίνεται παρακάτω.

Γράφημα 5

Έτσι ανακτούν σταδιακά την «ανεξαρτησία» τους στα δημοσιονομικά, μειώνοντας παράλληλα και το μελλοντικό κόστος αποπληρωμής. Το πιθανότερο αυτή τη στιγμή για την Ελλάδα, με την προϋπόθεση πάντα, ότι η απόφαση που έχει ληφθεί από την κυβέρνηση είναι η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, είναι η σύναψη νέου οικονομικού προγράμματος τους επόμενους μήνες (βλέπε άρθρο), με τις διαπραγματεύσεις να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Ας ελπίσουμε για το καλό όλων μας, οι διαπραγματεύσεις να τελειώσουν σύντομα και να υπάρξει μια συμφωνία, που θα βοηθήσει την Ελληνική οικονομία να ξαναβρεί το δρόμο της, και τους πολίτες αυτής της χώρας να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον.

ManosV

(το κείμενο με γραφήματα και links εδώ στο investorblog.gr)